rain in my pillow..

Κυριακή πρωί..αρχή μιας εβδομάδας..μιας νέας εβδομάδας..
Ο καιρός μουντός..το φως μπαίνει έντονα στο δωμάτιό μου..
το Rain της Griffin παίζει ατελείωτες ώρες στον υπολογιστή μου..
παρόλα αυτά ησυχία..
το παράπονο με έπιασε πάλι..άθελά μου το άφησα να κυλήσει πάνω στο πρόσωπο..δεν ήθελα να του φανερωθώ..
γελαστές και επιτυχημένες φάτσες στην τηλεόραση..

Sometimes all I can do is weep weep weep

With all this rain falling down

η θλίψη έγινε ανάσα μου..
η ανάγκη εκπνοή μου...μπαίνει στο σώμα μου..και αποβάλλεται ακούσια..

το κουρδιστό παιχνιδάκι που δίνει ελάχιστη απόλαυση στους γύρω του..
όλες ψιθυριστές φράσεις που φοβάμαι να τις ξεστομίσω..

Now I don't wanna beg you baby
For something maybe you could never give
I'm not looking for the rest of your life
I just want another chance to live

είναι κάποιες σκέψεις που δεν λέγονται..αυτές κάνω τώρα και νιώθω αδύναμη..γιατί ζητάω μια απάντηση και δεν μου την δίνει..ένα λόγο να συνεχίσω..και δεν υπάρχει..
όμως για να επιμένω..μάλλον σε κάτι έχω εγκλωβιστεί και δεν μπορώ να αποδράσω..ή απλά με κάτι έχω δεθεί και είναι δύσκολο να αποκόψω..

ζητάω την μόνιμη ευτυχία..αυτή η εφήμερη με πληγώνει..
τώρα μένει μόνο να αποφασίσω..