ραντεβού..

Με κυνηγάς κρυφέ μου πόθε..εγώ είμαι!ο μικρός φλεγόμενος στόχος σου..
..ακριβώς στην καρδιά με πετυχαίνεις..
Τσακισμένη νιώθω..από την "Καλημέρα".. "Τι κάνεις?"
όλα απαραιτήτως ίδια..μα συνάμα αναγκαιοτήτως διαφορετικά..
περπατάω τρέχοντας και κλαίω γελώντας γιατί σε ξεγελώ..
απόψε το βράδυ είναι δικό μου..αφιερωμένο σε ανθισμένες μανόλιες που ακουστικά παραποιούν το όνομά μου για όποιον δεν με ξέρει..τι κι αν τυχαίνει να έχω μαραθεί..το άρωμά μου σε ξεπερνά..φανερέ μου πόθε..
εραστή μου και καλύτερέ μου φίλε..

είμαι πιο άδεια και από την απλότητα της νύχτας..πιο απλή και από τις δύο σημαντικές σου λέξεις..πιο ασήμαντη και από την συνιστώσα δυναμή σου..

ξέρω..στα λέω πάλι μπερδεμένα..μα ο γρίφος ο δικός μου δεν ψάχνει μια τυχαία λύση..αιωρείται στους δρόμους που περπάτησες για να την βρει από μόνος του..εσύ θα του την δώσεις...
σε καληνυχτίζω..αγαπημένε αδελφέ..

αύριο σε περιμένει το κεφάλαιο που θα γράψεις για την αφετηρία σου..θα είμαι εκεί..να ξεκινήσουμε παρέα..

απόψε όμως..είναι δικό μου βράδυ..είσαι δικός μου πόθος..

(αφιερωμένο στα μπερδεμένα βράδια..στην παρέα που λείπει..στους πόθους που δεν ημερεύουν..)