Κυριακή 21 Απριλίου 2013

...

γελάω..

τίποτα δεν έχει νόημα..όσο και να θες να δώσεις νόημα..τίποτα δεν έχει..

και οι τοίχοι σου πάντα μένουν άσπροι και στενοί..και ο ήλιος πάντα θα ανατέλλει και θα δύει..εσύ θα σηκώνεσαι από το κρεβάτι και θα ζεις το ωρολογιακό σου πρόγραμμα..όλα χωρίς νόημα..

κουράστηκες πια να το αναζητάς..συνειδητοποιείς ότι έψαχνες απλά για να νιώσεις ζωντανός..ίσως να μην υπήρχε εσωτερική ανάγκη για ύπαρξη νοήματος..ίσως να τα ήθελες όλα μπερδεμένα στο μυαλό σου..
αφού αυτό δεν σε έκανε πιο έξυπνο..δεν σε έκανε πιο χαρούμενο..πιο ονειροπόλο..δεν έκανε πιο εύκολη την ζωή..

γιατί να συνεχίζεις να ψάχνεις?

ας υπάρχει κάτι μπερδεμένο στο μυαλό σου..δεν θέλεις όλα να είναι βαλμένα σε ράφια..ακόμα και εκεί ράφια;
όχι..καλύτερα καρφίτσες μέσα σε αχυρώνα..
ίσως να είναι πιο ανώδυνο..ίσως πιο εύκολο..

γελάω...και πονάω...

Δευτέρα 8 Απριλίου 2013

τσακ..τσακ...

και ένα..άλλο ένα..ακόμα ένα.. προσθέτω..βάζω..ξαναβάζω..μέσα..μέσα..άλλο ένα..ακόμα ένα..

το σώμα μου έγινε δοχείο και οι σκέψεις μου σποράκια..

και έτσι φτωχό σπουργίτι όπως νιώθω προσπαθώ να γεμίσω την λιτή ζωή μου..


Δευτέρα 1 Απριλίου 2013

παραμύθι παραμύθι..το κουκί και το ρεβίθι..

Κάπως έτσι..γυρνώντας σπίτι μετά από μία γεμάτη μέρα..χάζευα προηγούμενες αναρτήσεις του Μαρτίου κ Απριλίου..

πρέπει να ρισκάρεις μου είπαν..μα πως λέω εγώ??

είμαι πολύ ρομαντική και δεν θέλω να καταστρέψω το παραμύθι μου..είσαι βολεμένη μου είπαν..

όντως πρέπει να ρισκάρουμε..(?)
αυτή είναι η πρώτη μου συμβουλή για όλους τους άλλους..αλλά όταν έρχεται η σειρά μου κάπως διστακτική με βρίσκω..

δεν είναι ότι δεν θέλω ή δεν ξέρω να ρισκάρω..είναι ότι το παραμύθι μου δεν μιλάει για ρίσκα..στο παραμύθι μου όλα είναι έτοιμα και ραμμένα χωρίς να προσπαθήσω να γίνω η πριγκίπισσα..στο παραμύθι μου όλα είναι όμορφα και τέλεια φτιαγμένα..όλα είναι τόσο απλά και χωρίς κόπο..όλα είναι δυνατά και όλα κυλάνε ρόδινα..

μην μου λέτε λοιπόν ότι δεν μπορείς να ζήσεις το παραμύθι σου..μην μου λέτε ότι παραμύθια δεν υπάρχουν..μην μου αρνείστε να πιστεύω σε αυτά..

μην με σπρώχνετε στο γκρεμό της πραγματικότητας..άδικος κόπος..

έχω φτερά..και πάλι θα ξεφύγω..