Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2009

λαιμαργία..

το δεύτερο θανάσιμο αμάρτημα..
για μένα το πρώτο...

τα θέλω όλα..χωρίς κόπο..
όλα έτοιμα να είναι..στρωμένα στο βασιλικό τραπέζι της ζωής μου να μοσχοβουλούν..να ευφραίνουν την ψυχή..να τα καταβροχθίζω αδιάκοπα..να μην τελειώνουν..έρωτες..πάθοι..ευτυχία..

να ανοίγω ένα ένα ντουλαπάκι στο σώμα και να είναι γεμάτο από δαύτα..χωρίς να έχω προσπαθήσει καν..
οι παλμοί να ανεβαίνουν θέλοντας να απορροφηθούν όλα στιγμιαία..να μην χαθεί ούτε ψίχουλο..και εγώ να δυναμώνω όλο και περισσότερο από τα θρεπτικά τους στοιχεία..

δεν θα αηδιάσω..έχω εθιστεί σε αυτά..ο οργανισμός μου τα χρειάζεται τόσο πολύ που κινείται ανεξέλεγχτα ψάχνοντάς τα..δεν θα υπάρχει τέλος..τα θέλω όλο και περισσότερο..

μην φέρνετε αντιρρήσεις..για τις συνέπειες δεν θα είμαι υπέυθυνη..

κλείνω τα μάτια..εκστασιασμένη από την ηδονή τους..

δεν με ντροπιάζει η γύμνια μου..δεν με ντροπιάζει που το ομολογώ..
θέλω να ζήσω..να ζήσω..


4 σχόλια:

bg29lq είπε...

...χωρίς κόπο δεν ξέρω αν θα τα αποκτήσεις όλα αυτά,
αλλά το να παραδέχεσαι τόσο ξεκάθαρα και χώρις καμία τσιγκουνιά ότι ολα αυτά σου είναι απαραίτητα και δ χωράει καμία διαπραγμάτευση σε αυτό με κάνει να χαμογελάω και να σκέφτομαι ότι αυτή η Μανωλία μου άρεσει.
Αυτή που ελπίζω να καταλάβει ότι όλα αυτά της αξίζουν και τα δικαιούται.
Το μόνο που χρειάζεται είναι να το πίστεψεις χωρίς καμία δεύτερη σκέψη χωρίς αλλά..όπως τώρα...
είναι μία αρχη φιλενάδα..

manolia είπε...

όταν το έγραφα κάτι άλλο σκεφτόμουν..
τώρα με έκανες να δω κάτι άλλο..

για αυτό είναι οι φίλοι..:)
μου λείπεις εφούλα..μου λείπετε όλοι πολύ..

κι αυτό είναι τόσο δυνατό που αρχίζουν να αλλάζουν οι προτεραιότητές μου..

somebody... είπε...

ολοι δικαιουνται να ειναι λαιμαργοι...ο ανθρωπος ειναι και αυτος ενα ζωο που πολλες φορες δεν ζηταει κατι μονο για να επιβιωσει,αλλα θελει και κατι παραπανω....

manolia είπε...

όλοι θέλουμε κάτι παραπάνω..
το θέμα είναι τι κάνουμε για να το αποκτήσουμε..