προς αποστολή..

η δύναμη να βλέπουμε την αλήθεια...κατάματα..
να διώχνουμε τον πόνο που νιώθουμε τώρα..να πολεμάμε τα κακά πνεύματα..να σηκωνόμαστε άθικτοι από τις κακές εμπειρίες..

αυτό πρακτικά πρέπει να επιδιώκουμε..
να έχουμε θέσει εμείς του κανόνες του παιχνιδιού μας και να παίζουμε χωρίς ζαβολιές..δίκαια..
στο λέω απλά..στο λέω με όλη την ειλικρίνειά μου..
είμαι ερωτευμένη..ναι είμαι!όμως αυτό μου κάνει περισσότερο κακό από καλό..δεν έχεις να μου δώσεις τίποτα..και εγώ αξίζω πολλά..τα αξίζω..δεν τα διεκδικώ..

είναι όλα αυτά που τόσα χρόνια περίμενα και θα περιμένω..και ας μην έρθουν ποτέ..

καθώς διαβάζεις αυτό το γράμμα να ξέρεις ότι είσαι χαμένος..χαμένος γιατί άφησες ό,τι με δολιότητα οι άλλοι σου είχαν καταστρέψει, να εκδικηθείς σε εμένα για να νιώσεις έτσι -ζώντας στην ψευδαίσθηση - δυνατός..

ζώντας στο καβούκι σου κατ' επιλογή..εγώ θα γελάω..θα γελάω γιατί ελευθερώθηκα από σένα που με έγδαιρνες αργά και βασανιστικά..σε έβλεπα τα βράδια ωραίε μου εφιάλτη ..ζούσα με τα απομεινάρια σου..τα αποφάγια σου..που τα έφτυνες πάνω μου και εγώ τρεφόμουν από σένα..

με πονάς..με πόνεσες..και θα με πονάς..θα το αντέξω όμως..είμαι πιο δυνατή από όσο φαντάζεσαι..είμαι στην άκρη μου τώρα..έχω τα στοιχεία της φύσης στο πλευρό μου μα τα πολεμάω γιατί μπορώ να το κάνω..μπορώ και θα τα καταφέρω..

έχω τον ήχο από το πληκτρολόγιο να με συνεπαίρνει..με ωθεί στα άκρα μου..να σου ανοίξω την ψυχή μου μπας και δεις..βρεις το φως σου από την σκοτεινιά που άφησες να σε κατακλείσει..

δεν με είδες ποτέ..ποτέ όπως πραγματικά ήμουν..όπως σου φανερώθηκα εκείνο το πρωινό..γιατί εγώ αγαπάω την ημέρα..το φως ..τον ήλιο..τις μουσικές της ζωής μου..τα αγάπησα όλα αυτά..ξέρω να αγαπάω..
ενώ εσύ όχι..σε λυπάμαι..πόσο σε λυπάμαι..
τρέμουν τα χέρια μου..θέλω να προλάβω να στα πω όλα..πριν μου γυρίσεις ξανά την πλάτη..δειλό πλάσμα..και φύγεις..μόνο αυτό κάνεις..
δεν θα ζω όμως πια στην απουσία σου..στα ανύπαρκα σ'αγαπώ σου..στα αφανέρωτα θέλω σου..

έχω πνοή..είμαι από ευέλικτη ύλη κατασκευασμένη και μπορώ να προχωράω στην ζωή μου..ξέρω να ξεπερνώ τα όρια μου..και τώρα καταλαβαίνω την δύναμη αυτής μου της ικανότητας..
είσαι ο τελευταίος που μπαίνεις στην ζωή μου και που επιτρέπω να παραποιήσει έτσι..
είμαι ακάθαρτη..αναμάρτυτη..έχω τα ηλιοβασιλέματά μου ακέραια..
είμαι εδώ..

εδώ..

ενώ εσύ μου άφησες σκιές..σκιές να με αμαυρώνουν..
δεν τις θέλω πια..πάρτες..κουράστηκα..

πρέπει να φύγω..

η έξοδός μου άνοιξε..