...

καλό μήνα..
τα μαλλιά ακουμπούν στην γυμνή πλάτη..απόδειξη ότι ο καιρός έχει ακόμα αυτήν την ζεστή διάθεση..
το παράθυρο ανοιχτό..το δασάκι μου εκεί ακόμα τοποθετημένο..
όλα σε μια σειρά..σαν αράχνη που υφαίνω αργά τον ιστό μου..
έρχεται μπόρα και το νιώθω..
και εκείνος..
όσο γρήγορα έρχεται τόσο σύντομα και αβίαστα φεύγει..χωρίς ενδοιαμούς..
ο πιο πιστός και καλός μου φίλος..
το ραβασάκι που μου άφησε στην τσέπη ακόμα δεν τόλμησα να διαβάσω..
ανίκανα τα χέρια να κρατηθούν άλλο αφέθηκα..
κ η ελπίδα μου..ο μόνος ύμνος που ηχεί μέσα βαθιά στο σώμα..