tears..

αφήνω τα δάκρυα να κυλάνε ερμητικά στο δρόμο μου..και έτσι μαύρα όπως είναι μένουν σαν στάμπα πάνω του και δεν με αφήνουν να χάσω την πορεία μου..
δυστυχώς...
αμφιταλαντεύομαι μεταξύ την πηγής που μου προκαλεί πόνο και της ελκτικής δύναμης που όσο και αν απομακρυνθώ από αυτήν την πηγή..θα με γυρνάει πίσω..
οι δυνάμεις της φύσης με νίκησαν..

sunday morning..