απουσίες..

Είναι που οι μέρες με βροχή ξεπλένουν όλες τις κρυμμένες επιθυμίες μου και εγώ μένω γυμνή και μόνη στην μέση του κόσμου μου..να παλεύω με το κρύο και τον αέρα..
και μένοντας γυμνή, το μόνο που ίσως να με σώζει είναι εκείνες οι στιγμές που έχουν χαρακτεί στο σώμα μου..δεν τις λέω αναμνήσεις..είναι σημάδια που ο χρόνος έχει ανεξίτηλα αφήσει πάνω μου και με κρατούν ψηλά να μην βουλιάξω..
είναι που οι ήχοι από τις σταγόνες με κρατούν ρυθμικά στο χορό της ζωής να ταλαντεύομαι ερωτικά με την νύχτα..
είναι που καμιά φορά θα ήθελα τα πράγματα να κυλούν χωρίς περιορισμούς στην ζωή μου..όσο γεναιόδωρα τα δίνω..οι μελωδίες να γλυκαίνουν τα μονοπάτια που ακολουθώ..
και τα χείλη που ενώνονται να είναι παθιασμένα..όχι διστακτικά..
το απλό να ακουλουθεί τους κανόνες του παιχνιδιού μου και το περίπλοκο να με περιμένει στην γωνία για μία μόνο παρτίδα..
οι σκέψεις να μην τριγυρνάνε ύπουλα στο μυαλό και οι φοβίες να απουσιάζουν..
μόνο για απόψε..ένα βράδυ να κοιμηθώ ήσυχα..
αφού δεν έρχεσαι...ποτέ δεν έρχεσαι..
η φιγούρα μου να μην είναι τσαλακωμένη..τα χέρια να μην είναι γεμάτα παράπονο..
μόνο οι δυο μας.. στο κρυφτό το δικό μας..
με τις σκιές μας..
το ταξίδι μας χωρίς καπετάνιο..τα τραγούδια μας χωρίς τα κρυφά μηνύματα..
όλα απλά..
να μην σε περιμένω..να μην θέλω να ακούσω τα βήματά σου..να σε έχω δίπλα μου..
μόνο για απόψε..οι ασθήσεις μου διεγερμένες..τα μάτια κλειστά..και ο λαιμός μου, ελεύθερος στόχος για τα φιλιά σου..
μόνο για απόψε..


καληνύχτα..