Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2009

απουσίες..

Είναι που οι μέρες με βροχή ξεπλένουν όλες τις κρυμμένες επιθυμίες μου και εγώ μένω γυμνή και μόνη στην μέση του κόσμου μου..να παλεύω με το κρύο και τον αέρα..
και μένοντας γυμνή, το μόνο που ίσως να με σώζει είναι εκείνες οι στιγμές που έχουν χαρακτεί στο σώμα μου..δεν τις λέω αναμνήσεις..είναι σημάδια που ο χρόνος έχει ανεξίτηλα αφήσει πάνω μου και με κρατούν ψηλά να μην βουλιάξω..
είναι που οι ήχοι από τις σταγόνες με κρατούν ρυθμικά στο χορό της ζωής να ταλαντεύομαι ερωτικά με την νύχτα..
είναι που καμιά φορά θα ήθελα τα πράγματα να κυλούν χωρίς περιορισμούς στην ζωή μου..όσο γεναιόδωρα τα δίνω..οι μελωδίες να γλυκαίνουν τα μονοπάτια που ακολουθώ..
και τα χείλη που ενώνονται να είναι παθιασμένα..όχι διστακτικά..
το απλό να ακουλουθεί τους κανόνες του παιχνιδιού μου και το περίπλοκο να με περιμένει στην γωνία για μία μόνο παρτίδα..
οι σκέψεις να μην τριγυρνάνε ύπουλα στο μυαλό και οι φοβίες να απουσιάζουν..
μόνο για απόψε..ένα βράδυ να κοιμηθώ ήσυχα..
αφού δεν έρχεσαι...ποτέ δεν έρχεσαι..
η φιγούρα μου να μην είναι τσαλακωμένη..τα χέρια να μην είναι γεμάτα παράπονο..
μόνο οι δυο μας.. στο κρυφτό το δικό μας..
με τις σκιές μας..
το ταξίδι μας χωρίς καπετάνιο..τα τραγούδια μας χωρίς τα κρυφά μηνύματα..
όλα απλά..
να μην σε περιμένω..να μην θέλω να ακούσω τα βήματά σου..να σε έχω δίπλα μου..
μόνο για απόψε..οι ασθήσεις μου διεγερμένες..τα μάτια κλειστά..και ο λαιμός μου, ελεύθερος στόχος για τα φιλιά σου..
μόνο για απόψε..


καληνύχτα..

6 σχόλια:

Σκιά με παλμό είπε...

Ακόμα ταξιδεύω....

manolia είπε...

:) (καλό ελπίζω να είναι αυτό..)

Σκιά με παλμό είπε...

είναι απίστευτος ο τρόπος που περιγράφεις... Ακραίος και σκληρός νατουραλισμός με μια τόσο σφοδρή τάση πάθους... Τις έχεις ξετινάξεις τις έννοιες των λέξεων , τόσο μεγαλειώδεις η μια μετά την άλλη σα χαστούκια της πραγματικότητας που σε επαναφερουν σ αυτήν. Απ τα ώραιότερα κείμενα νοσταλγίας που έχω διαβάσει και παράλληλα το πιο βασανιστικό...

Τελικά αντιλαμβάνομαι πως οι μεγάλοι έρωτες είναι πάντα ανυπεράσπιστοι...

manolia είπε...

...ευχαριστώ(?) υποθέτω..

οι μεγάλοι έρωτες?χμ...μάλλον..

Σκιά με παλμό είπε...

δεν το πα για να με ευχαριστήσεις...

Γιατί το σκέφτεσαι το "μεγάλοι"? Επειδή είναι ανυπεράσπιστοι?

manolia είπε...

όχι επειδή είναι ανυπεράσπιστοι..δεν ξέρω..το "μεγάλοι έρωτες" .. σαν εικόνα.. σαν έννοια..είναι μακρινή για μένα..
ανοίγω άλλο θέμα..όποτε το αφήνω..