πληγή...

Βαθιά πληγή, παλιά πληγή
μονάκριβη δική μου
την ξεριζώνω απ' την καρδιά
φυτρώνει στην αυλή μου
............................................
Αγάπημενα πρόσωπα
αγαπημένα μάτια
έρχονται σαν τα κύματα
και αφήνουν κατακάθια

έτσι..ευχαριστώ μαριονέτες της γης που μου υπενθυμίζετε για ακόμα μια φορά πόσο μη γήινη είμαι..τυχαία βρέθηκα εδώ..τυχαία έμαθα την γλώσσα σας που έχει τόσο δύναμη να με γδέρνει..αλλά δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο παρά να υπομένω..εσάς και ίσως τον ίδιο μου τον εαυτό..κι αν εσείς βλέπετε μόνο το καλούπι..τι να πω..απολαύστε το θέαμα..