Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2009

nipping?..

είναι ένα τσιμπηματάκι που νιώθεις καμιά φορά -σαν από καρφίτσας- δεν ξέρω που..στην καρδιά? έστω ότι συμβαίνει στην καρδιά..σε επηρεάζει όμως..παντού..
τα χέρια τρέμουν..το πρόσωπο ζαρώνει..τα μάτια μουσκεύουν..τα πόδια λυγίζουν..η φωνή ακούγεται διακεκομένη..έρχεται και φεύγει..
ένα μόνο
τσιμπηματάκι..

Το παράπονο
Εδώ στου δρόμου τα μισά
έφτασε η ώρα να το πω

άλλα είναι εκείνα που αγαπώ
γι' αλλού γι' αλλού ξεκίνησα.

Στ' αληθινά στα ψεύτικα
το λέω και τ' ομολογώ.
Σαν να 'μουν άλλος κι όχι εγώ
μες στη ζωή πορεύτηκα.

Όσο κι αν κανείς προσέχει
όσο κι αν το κυνηγά,
πάντα πάντα θα 'ναι αργά
δεύτερη ζωή δεν έχει.

Οδυσσέας Ελύτης.." Τ' αφανέρωτα "

6 σχόλια:

Σκιά με παλμό είπε...

είναι πολύ φριχτό να αγαπάς και να μην το καταλαβινουν καν...

manolia είπε...

πολλά είναι φρικτά όσον αφορά την έννοια "αγαπάω"
αγαπάς και δεν σε καταλαβαίνουν..αγαπάς χωρίς ανταπόκριση..αγαπάς χωρίς κατανόηση..αγαπάς από φόβο..αγαπάς αναγκαστικά..αγαπάς με τύψεις..
αγαπάς και αγαπάς..
χωρίς νόημα..
το αγαπάς και αγαπιέσαι δεν ξέρω αν χωράει πουθενά..

Σκιά με παλμό είπε...

μα είχες τη διάθεση... μετά είχες την ανάγκη και κανεις κάνεις κάνεις... και σε παρεξηγούν με το χειρότερο τρόπο...Αν όμως η αγάπη ηταν ανιδιοτελής, θα έπρεπε να παραπονιόμαστε?

manolia είπε...

σωστή ερώτηση..στην θεωρία ναι!είναι ανιοδοτελής..
στην πράξη όμως? όσο κι αν δίνεις..κάποια στιγμή θα εξαντληθείς και θα θέλεις να πάρεις κάτι..ίσως το ελάχιστο,αλλά θα θέλεις να πάρεις κάτι για να πεις αξίζει να συνεχίσω..
δεν ξέρω..

Άδικη Κατάρα είπε...

Πόσο αληθινά είναι όλα αυτά... Πόσο δύσκολη δοκιμασία η αγάπη.

manolia είπε...

είναι δοκιμασία..είναι δύσκολη..είναι τόσα άλλα πράγματα..
αλλά παράλληλα είναι κ η μόνη μας ελπίδα..
(νομίζω..)