Πόλεμος...

Είναι σαν να έχεις διπλή ζωή..Εξωτερικά είσαι στα καλύτερά σου..γελάς..βγαίνεις..προχωράς..Εσωτερικά όμως είναι σαν να είσαι σε έναν άλλον κόσμο..και ο πόλεμος αυτός είναι τόσος σκληρός..
Η συνήθεια τον κάνει γλυκό..και έτσι διαγράφεται ένα χαμογελάκι στην άκρη των χειλιών σου..ηττημένος και νικητής..?δεν υπάρχει..απλά είσαι στην άκρη του δρόμου και περιμένεις κάποιον να μαζέψει εσένα και τα υπόλοιπα θύματά του...

(Κι όμως ρε γαμώτο..υπάρχουν μέρες που μόνο ειρήνη υπάρχει..που πήγαν?..)