ριμέικ (2) ...

(6/10/13)

αφέσου σε μένα..έτσι μου ψιθύρισε στο αυτί..
ανατρίχιασα σε όλο το κορμί..πως γίνεται να αφεθώ αναρωτήθηκα..
μην σκέφτεσαι..απάντησε στην σκέψη μου..

έτσι έκλεισα τα μάτια και όλα έγιναν αβίαστα..

το πρωινό που ακολούθησε ήταν σύντομο..όπως και το βράδυ..έτσι συνέβη και με την επόμενη μέρα..εβδομάδα..μήνα..

και βρέθηκα σε μία τρύπα του χωροχρόνου να ταλαντεύομαι με αναμνήσεις, πραγματικότητα και επιθυμία..

......................................................................................

 (14/10/13)

www.youtube.com/watch?v=5-MT5zeY6CU

οι λέξεις μου έγιναν σποράκια και σκορπίστηκαν σε όλη την Αττική..μετά ταξίδεψαν..ταξίδεψαν..έφτασαν σε σένα αλλά δεν τις άκουσες..πικραμένες πήραν τον δρόμο του γυρισμού αλλά αποφάσισαν να κρυφτούν μέσα στα δάση για όταν έρθω να σε δω να μην τις ξεχάσω και στις πω..

οι σκέψεις μου έγιναν φτερά.τρύπωσαν σε μπαλκόνια, γραμματοκιβώτια και αεροπλάνα..ταξίδεψαν..ταξίδεψαν..έφτασαν σε σένα αλλά δεν τις ένιωσες..πληγωμένες πήραν τον δρόμο του γυρισμού αλλά αποφάσισαν να χαθούν στη θάλασσα για όταν έρθω να σε δω να μην τις ξεχάσω και τις κάνω..

τα φιλιά μου έγιναν πουλιά να έρθουν να σου κελαηδήσουν το βράδυ που κοιμάσαι φοβισμένος..τα χάδια μου έγιναν οι δρόμοι που περπατάς και νιώθεις μόνος..το σώμα μου έγινε καράβι ολόκληρο να σε κουβαλά όταν στέκεσαι βαρύς..η ψυχή μου απόχη να σε μαζεύει όταν είσαι διαμελισμένος..

........................................................................................

(23/10/13)

μπήκα στην γυάλινη μπάλα μου..είναι ελαστική..δεν φοβάμαι ότι θα σπάσει..

σήμερα το πρωί ήταν μεγάλη και θαρρούσα πως χωρούσε όλος ο κόσμος μέσα της..το βράδυ μίκρυνε..μίκρυνε τόσο που το οξυγόνο δεν με έφτανε..μίκρυνε τόσο που αναγκάστηκα να γονατίσω και να μαζευτώ σαν έμβρυο..

ασπίδα η μπαλίτσα μου; δεν ξέρω..

το πρωί χοροπηδούσε από εδώ και από εκεί..διέσχιζε τους ατλαντικούς και τους γαλαξίες..

απόψε σφήνωσε σε μια κακή στιγμή και δεν λέει να ξεκολλήσει..σφήνωσα και εγώ μαζί της και η σκέψη έμεινε στο repeat και με ζάρωνε..ρουφούσε ενέργεια..κ εγώ μίκρυνα..μίκρυνα πολύ και παραμορφώθηκα..

μίκρυνε και η μπαλίτσα μου..με δυσκολία κατάφερα να σηκώσω το βλέμμα και είδα εσένα..