παράλογο..

κάτι από εδώ, κάτι από εκεί..κάτι από αυτό , κάτι από εκείνο..υπάρχει το άλλο και το αν..θέλω το ίσως και το μάλλον..θα έρθει το μετά , θα γίνει πριν..κάπου μαζί κάπου μόνη..

αυτή είναι η ζωή της κυρίας..

μιας κυρίας που δεν ξέρει τι θέλει να πει στις  τρεις τα ξημερώματα..

"ήρθε πάλι εκείνο το παλιό μοιρολόι" φωνάζει στο μπαλκόνι της..κάπου ηχούν:  μια ξενέρωτη μουσική, φρεναρίσματα και το ανεμιστηράκι του υπολογιστή με το σπαστικό βουητό του..

η κυρία κάθεται αλλά δεν ξέρει τι θέλει να πει..

η κυρία κάθεται στον κόκκινο καναπέ που έχει λερωθεί από τις τροφές που παρανόμως έχουν φαγωθεί πάνω στο βελούδινο ύφασμά του..

η γαμημένη ζωή σκέφτεται όλη την ημέρα..μόνο αυτό μονολογεί..
την γουστάρω λέει.. είναι αληθινή γιατί με κάνει να πονώ..