λατρεύω αυτόν τον καιρό..σε κλείνει μέσα στο σπίτι..σε κάνει να θες να κουλουριάζεσαι με το ζεστό κουβερτάκι σου..και να σκέφτεσαι....
βέβαια οι σκέψεις είναι για τους δυνατούς..και ίσως και για τους τολμηρούς..αν κάτι έχω μάθει τον τελευταίο καιρό είναι να μην φοβάμαι να λέω ότι αισθάνομαι..να μην φοβάμαι να πέσω..να μην φοβάμαι να μένω μόνη..ή να πληγώνομαι..μέσα στο παιχνίδι είναι όλα αυτά και εμείς καλώς ή κακώς είμαστε μέρος του..και πρέπει να παίξουμε..
πρέπει να διακυνδυνεύουμε γιατί αν και είναι πολύ κοινό αυτό που θα πω..η ζωή είναι μικρή..και δεν πρέπει να αναλωνόμαστε σε μικροφοβίες..
δεν ξέρω τι με έχει πιάσει τις τελευταίες μέρες..από κάπου ξαφνικά άντλησα δύναμη και την έχω φυλάξει τόσο προσεχτικά..δεν έχει νόημα ούτε να στεναχωριόμαστε ούτε να σκεφτόμαστε ανούσια και ατέλειωτα όταν αντίθετα, μπορούμε να κάνουμε οτιδήποτε για να ζούμε..
ας βγούμε έξω στην βροχή χωρίς ομπρέλα..δεν είμαστε από ζάχαρη..
αφιερωμένο στην παρεούλα μου..στην πάτρα..
αυτό το καλοκαίρι ελπίζω να είναι από τα καλύτερα που θα ζήσουμε παρεούλα..δεν ξέρω για σας..αλλά (πρώτα ο Θεός), έχω σκοπό να κάνω πολλά ταξίδια ακόμα μαζί σας!σας φιλώ και σε όσους φεύγουν εύχομαι ό,τι καλύτερο..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου