sometimes...

μερικές φορές είναι τόσα τα συναισθήματα..μπερδεμένα σε περιστοιχίζουν..σε στοιχειώνουν βασικά..
ανάμεσά τους και μερικά που σε κάνουν να νιώθεις άτρωτος..αθάνατος..ίσως να μην έχει και τόση σημασία αν περπατάς μόνος ή με κάποιον δεξιά σου..
ο ήλιος στην πραγματική ζωή πάντα θα δύσει και πάντα θα ανατείλει..δεν μένουμε απλοί παρατηρητές στην ίδια γωνία..
είναι από τις μέρες που θες να βγεις να φωνάξεις..
κοιτάω έξω και απορώ..είναι δύναμη αυτό που νιώθω τώρα? ή ένας καλά κρυμμένος φόβος πίσω από τις επιθυμίες μου..
δεν συνεχίζω άλλο..πάμε για το επόμενο βήμα...