και έτσι ένιωσα απόψε..το πρώτο πιόνι από το αγαπημένο μου παιχνίδι..έτσι...
νομίζουμε πολλά..η κοινή θνητή σκέψη νομίζει..και νομίζει..και βγάζει συμπεράσματα..και μετά πάλι νομίζει..
η αρχή έγινε κάπου αλλού..από κάποιον άλλον..κάποια άλλη χρονολογία..σε κάποια άλλη τοποθεσία..και μετά μπήκε το επόμενο πιόνι..και ύστερα το επόμενο..και έπειτα το επόμενο..και κάπως έτσι σχηματίστηκε αυτός ο διάδρομος..όλα τα πιόνια μπήκαν στη θέση που αυτά νόμιζαν ως καλύτερη..κράτησαν τις απαραίτητες αποστάσεις το ένα από το άλλο..έμειναν σταθερά, στάσιμα να πολεμάνε για τις ιδέες τους και να προσπαθούν να τις περάσουν στα προηγούμενα ή στα επόμενα..όλα τα πιόνια αντιπροσωπεύουν δυνάμεις μεγάλες..δυνάμεις δυνατές(!) μα όχι δυνάμεις ευέλικτες...
οπότε λοιπόν..και τα πιόνια νομίζουν..ακόμα και αυτά νομίζουν...
και έτσι όπως είναι τέλεια τοποθετημένα στην πραγματικότητα του σύμπαντός τους.. κάποιος..μία μέρα..ή μία νύχτα..σταματάει πλέον να νομίζει..και αρχίζει να ρωτά..
για να μάθει..και όχι για να βγάλει συμπεράσματα αλλά για να κατανοήσει..(και να προχωρήσει...?)
κάτι τέτοιο έγινε απόψε..έπεσα πάνω στο προηγούμενο πιόνι και αυτό με την σειρά του στο προηγούμενο και όλα τα ντόμινο μέσα σε δευτερόλεπτα έπεσαν και ...δεν στεναχωρήθηκα που χάλασα τις ιδανικές τους συντεταγμένες..
ένιωσα λίγο πιο σοφή..λίγο πιο ήρεμη..
καλώς να έρθεις 2014...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου