κοιτώ τον ουρανό..ίσως να έχουν αυτό το χρώμα..λίγο πριν την μπόρα..
νιώθω αδύναμη..ένα κουβάρι σε μια σκοτεινή γωνιά που αρνείται να σηκωθεί..
κι όμως..θα σηκωθεί..αυτή η μαριονέτα θα σηκωθεί..θα φορέσει το πιο όμορφο χαμόγελο και θα συμμετέχει ξανά χωρίς κούραση στην παράσταση της ημέρας.. και το βράδυ που θα γυρίσει πίσω στην φυλακή της θα τυλιχτεί πάλι γύρω από την ασχήμια της και θα περιμένει το επόμενο πρωί να μακιγιαριστεί και να φτιαχτεί για τον κόσμο..για αυτόν που βλέπει αλλά δεν κοιτά..
κάπως έτσι πρέπει να είναι..πολεμίστρια ναι..
αλλά όχι σήμερα..
σήμερα μόνο μαριονέτα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου