Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2012

wake up..

η ζωή καμιά φορά μοιάζει με φωτογραφικό υλικό αναμασημένο..έχω βαρεθεί να ζω και να ξαναζώ τα ίδια χωρίς να μεταβάλλονται, χωρίς να εξελίσσονται και να με προχωρούν...
παραπονιέμαι τώρα..το ξέρω..δεν θέλω να το κάνω απλά με έπιασε εκείνη η μη-δημιουργική φάση μου και έχω ξενερώσει..θα περάσει..όταν πάλι έρθω στα ίσια μου και μπορώ να κινηθώ ελεύθερα θα γίνω εκείνο το αποδημητικό πουλί που κινείται όπου έχει ωραίο κλίμα..

είναι που ακόμα μια φορά έχω τα όνειρα στοιβαγμένα στην γωνιά μου και είναι σε αναμονή..ανυπόμονο πλάσμα με λένε...
έχετε δίκιο λέω εγώ..

αυτή η λάθος εποχή που σηματοδοτεί το ξεκίνημά μου αφήνει τα σημάδια της γύρω μου και με κρατά αιχμάλωτη της στιγμής, της μέρας..και η μέρα γίνεται εβδομάδα και η εβδομάδα μήνας...
δεν ξέρω αν είναι τελικά τόσο κακό να είσαι σε pause..δεν το έχω ερευνήσει..

και κάπου εδώ έρχεται η σφαλιάρα από τον άλλο εαυτό που τσούζει: "ξύπνα"
και κάπου εκεί λέω ξανά έχεις δίκιο...

4 σχόλια:

Λίζα είπε...

Πόσες φορές έκανα τις ίδιες ακριβώς σκέψεις τον περασμένο χρόνο... Έλεγα συνέχεια πόσο βαριόμουν τη ζωή μου και πόσο ήθελα μια αλλαγή... Πάντα έγραφα, πάντα είχα μια δραστηριότητα, πάντα περνούσα υπέροχα με φίλους... Αλλά όλα μου φαίνονταν ίδια. Ώσπου φέτος τα Χριστούγεννα ήρθε η πολυπόθητη αλλαγή... Δεν ήταν κάτι σπουδαίο, απλά πέρασα τις διακοπές μου δουλεύοντας(όχι με την αυστηρή έννοια, αυτή της ρουτίνας) αντί να κάθομαι! Απλά αυτό... Και μόνο που άλλαξε η καθημερινότητά μου, ήταν αρκετό. Βρες κάτι δημιουργικό, ακόμη και το πιο απλό, και είναι σίγουρο ότι θα ανέβεις ψυχολογικά!!! :)

manolia είπε...

νομίζω ότι η ζωή μου έχει γεμίσει από διάφορες ( πολύ δημιουργικές) δραστηριότητες που με προφυλάσσουν από ανιαρές καταστάσεις...δεν νομίζω ότι βαριέμαι..άλλα είναι τα θεματάκια που με "ταλαιπωρούν"..θα μου πεις πάντα θα υπάρχουν..αλλά..άνθρωπος είμαι και παραπονιέμαι!!σε ευχαριστώ πολύ όμως!!

Λίζα είπε...

Τίποτα...ο κάθε άνθρωπος περνά περιόδους μελαγχολίας για δικούς του λόγους ο καθένας... Εμείς πρέπει απλά να είμαστε αισιόδοξοι και να κοιτάμε μπροστά με το χαμόγελο στα χείλη!!!

manolia είπε...

συμφωνώ..γι΄αυτό λέω και σφαλιάρα, για να ξυπνάω και να θυμάμαι την λέξη αισιοδοξία!..