(1)

http://www.youtube.com/watch?v=mRgbTtfmB5w

κάθομαι ώρα στο κρεβάτι και κοιτώ το δρόμο χαζεμένα..

δεν θέλω να κάνω τίποτα σκέφτομαι σήμερα..απλά να καθήσω κ να μην κάνω ΤΙΠΟΤΑ..αυτό προϋποθέτει και να μην σκέφτομαι τίποτα..

είναι που πάντα μια αρχή πρέπει να σε βρίσκει να κάνεις απολογισμούς για ένα τέλος..?από την αρχή ενός μήνα,ενός έτους..μιας σχέσης..μιας δουλειάς..ακόμα και μιας απραξίας..?

έτυχε χθες να διαβάσω τις περσινές αναρτήσεις..14 στον αριθμό τον Οκτώβρη και 13 τον Νοέμβρη..όλες μία και μία!η αλήθεια είναι ότι στεναχωρήθηκα που ένιωθα τόσο άσχημα..και δεν είχα την δύναμη να το αλλάξω, αν και μπορούσα..

μια γεμάτη χρονιά πέρασε από τότε..συγκινούμαι όχι γιατί μου λείπει αυτή η εποχή..απλά ήταν η εναρκτήριός μου δύναμη για να φτάσω εδώ που είμαι..(έστω κι αν επιλέγω να κάθομαι στο κρεβάτι σήμερα)..να πάω πέντε σκαλοπάτια πιο πάνω..να δω την θέα και από λίγο πιο ψηλά..

ίσως τελικά πρέπει να ζούμε εκείνες τις στιγμές που τις καταριόμαστε σαν τις χειρότερες..ίσως τελικά αυτά τα μισητά νοήματα να πρέπει να παλέψουμε για να τα βγάλουμε..

(ένα) τέλος λοιπόν..δεν έχω δύναμη να κουβαλώ στις πλάτες μου την μιζέρια των ανθρώπων..

και εγώ σαν πόλη αφήνομαι...