Τρίτη 21 Σεπτεμβρίου 2010

το πεπρωμενον φυγειν αδυνατον..?

το περσυ= με το φετος..

με ξεβρασε του χρονου το παραπονο εδω..σε αυτην την ακρογιαλια..κολλημενη σε κινουμενη αμμο..να χορευω με τα κυματα..να αγκαλιαζω τους βραχους..

σε αυτο το εδω μακρια απο το εκει..μακρια απο το μπορει..το ευτυχως και το θα 'θελα..

στους οικειους ηχους να τρεχω να σωθω..

φορτωνω το σακιδιο στον ωμο και ολο ταξιδευω..ατιθασα τα ονειρα ατακτα στριγμωμενα στο μυαλο..

μια τρελα με λουζει..

ακυβερνητο το κορμι παλι..η ψυχη παλι διψασμενη..

σε μια σαχαρα μονη να περπατω..να πολεμω το ανυπαρκτο κισμετ μου..

...



3 σχόλια:

Σκιά με παλμό είπε...

Η μόνη κινούμενη άμμος, η φυγοπονιά μας. Και η δυναμική του πεπρωμένου μας, τα πέντε δάχτυλα του μυαλό μας.

http://www.youtube.com/watch?v=louXPUW7tHU&feature=related

Σκιά με παλμό είπε...

*-ού

xD

manolia είπε...

να ερχεσαι συχνοτερα προς τα εδω..