Κυριακή 21 Αυγούστου 2016

...

και φτάνει η στιγμή η χρυσή που έχεις την κιμωλία στα χέρια σου και με ό,τι δύναμη- τελευταία- σου έχει απομείνει κλείνεις τον τωρινό σου κύκλο που φάνταζε αιώνιος ..

"μα πώς"; αναρωτιέσαι.. "το έκανα όντως εγώ αυτό;"

και να που έρχεται αυτή η χρυσή η στιγμή που από άσ(χ)ημο ανθρωπάκι, μεταμορφώνεσαι ξανά σε κάτι που ίσως να κοντεύει να φτιάξει την μορφή σου..αυτήν που θα αγαπάς και θα σε κάνει ευτυχισμένo..








μεγάλωσα πια, μα το παιδί δεν λέει να το σκάσει από τα σωθικά μου..

Δεν υπάρχουν σχόλια: