....

ένιωσα λες και τράβηξαν απότομα μία γραμμή ανάμεσα στο χθες και στο τώρα..

κόπηκε το σκοινί της μαριονέτας και εκείνη έπεσε στο πάτωμα..την είδα με τα ίδια μου τα μάτια..πρώτα τα πόδια, τα γόνατα, οι μηροί..το ένα χέρι, το κεφάλι και έπειτα το άλλο χέρι..κι όλα τα μέρη τραμπαλίστηκαν για λίγη ώρα ακόμα μαζί με τα ρούχα ώσπου αποφασίστηκε να σιωπάσουν μία για πάντα...

τα γιατί της μέρας μας δεν θα απαντηθούν ποτέ..αυτό σκέφτομαι..

και έτσι όπως χαμένοι ψάχνουμε τις απαντήσεις οι μέρες περνάνε αναζητώντας το χάπι που θα μας κάνει χαρούμενους..

κοιτώ τους γύρω μου..άραγε έχουν βρει την ευτυχία τους? γελάνε, μιλάνε, τρώνε, αγαπάνε..

κ αυτή? η γλυκιά μαριονέτα που εγκαταλείφθηκε? 

όλα από την αρχή λοιπόν για εκείνη...όλα από την αρχή..

www.youtube.com/watch?v=H8rumyup0Os