κοιτούσα ανάμεσα από τις γρίλιες τον ήλιο..
ήλιο με δόντια μου είπαν να τον λέω..
το σώμα ακίνητο, βαρύ, ασήκωτο..
όνειρο μάλλον είναι ψιθυρίζω..
όλα εκείνα που με κάνουν ανάπηρη
είναι περισσότερα από αυτά που με κάνουν υγιή..
υγιή στο πνεύμα, στο σώμα και στο νου..
και παίζω με τις αλήθειες και τα ψέμματα όπως έπαιζαν το σημερινό πρωινό
οι ηλιαχτίδες με τις γρίλιες της σκουριασμένης μου πόρτας..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου