κοιτούσα το εισιτήριο επιστροφής από την Πάτρα..
εισιτήριο επιστροφής από μία πόλη που άλλοτε την έλεγα δικιά μου..
και πού επιστρέφω αναρωτήθηκα..σε μία άλλη πόλη που δεν θυμίζει τίποτα από μένα πια..
και όλα τα λόγια που λέω αντηχούν στους τοίχους του τεράστιου σπιτιού (μου?)..και επιστρέφουν σε μένα πάλι..
μονολογεί το μανωλάκι τελευταία πολύ..
έθεσα πολλούς στόχους για το νέο έτος..
μα αυτός που με καίει περισσότερο είναι μέσα στην καρδιά μου..
να ξαναβρώ τον εαυτό μου και να παλέψω γι' αυτόν όπως έκανα κάποτε..
νομίζουμε πως οι στιγμές κρατούν αιώνια και αυτά που ποθούμε μπορούμε να τα έχουμε και αύριο κ μεθαύριο και μετά από καιρό..κ πολλές φορές αναβάλλουμε αυτά που έχουμε ανάγκη, που ονειρευόμαστε..
μα οι στιγμές περνάνε και μας αφήνουν πίσω τους..και φοβάμαι την ώρα που θα τις μαζεύω σαν ψίχουλα για να ψεύδομαι πως χόρτασα από την ζωή μου..
καλή χρονιά λοιπόν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου