.................

έκλεισα τα μάτια μου..σφιχτά..να μην τολμά ούτε μια δέσμη φωτός να τρυπώνει ανάμεσα από τα φλέβαρα..

τα έκλεισα και βρέθηκα στο χωριό μου..στους πρόποδες του λόφου μου..ένιωσα τον δροσερό αέρα να διαπερνά το κορμί..το στήθος μου να ανοίγει..πήρα βαθιά ανάσα..τα μαλλιά μπλέκονταν..άκουγα τα στάχυα να παλεύουν μεταξύ τους..τα χέρια μου κοιτούσαν τον ουρανό..ακίνητη..ανίκητη..

ο χρόνος έγινε φίλος και παράτησε το παιχνίδι εξουσίας του πάνω μου..

ανοίγοντας τα μάτια μου χάθηκαν όλα..

που πήγε εκείνο το κορίτσι?θα γυρίσει ποτέ πίσω ξανά;