...

όνειρο..

όνειρο ήταν..

χώθηκε βιαστικά στην ροή του χρόνου μου..βίαια έσπασε τα δεσμά και με χαστούκισε..

κάπως έτσι είναι η ζωή..

κάπως έτσι ψιθυρίζω είναι το να νιώθεις ζωντανός..παρατηρείς το αίμα που πέφτει από τις πληγές σου και σαν σκυλί το γλείφεις..ένας ακόμη φαύλος κύκλος μονολογείς..

κάπου στη σκοτεινή γωνίτσα μου υπάρχει η μικρή δέσμη φωτός..μένει μόνο να την ακολουθήσω..

δεν είμαι έτοιμη ακόμα..

φοβάμαι..φοβάμαι ό,τι δεν ζω..

φοβάμαι..