...

Και η κραυγή με έπνιξε γιατί η κραυγή δεν βγήκε..και μέσα στο λεωφορείο, στο μετρό, στον δρόμο, στην τάξη , στο σπίτι όλα φαίνονται στενά..όλα φαίνονται γκρίζα.όλα φαίνονται απόμακρα..

γιατί ζω για τον χρόνο..και εκείνος βιάζεται να προχωράει αλλά έχω μείνει στο πριν από λίγο και εκείνος έχει πάει ήδη στο μεθεπόμενο..και φεύγουν έτσι γρήγορα οι μέρες..και μένω να προσπαθώ..να προσπαθώ..να προσπαθώ..γιατί δεν θέλω κανείς να πει ότι δεν προσπάθησα..

άφησα το κουβάρι στην άκρη χθες..το άφησα και έγινα το μικρό κοριτσάκι..κουλουριάστηκα στα σκεπάσματα..και έμεινα ώρα πολύ με τα παράπονά μου στο προσκέφαλο..

πολλές αλήθειες έλεγαν..

πολλές...

www.youtube.com/watch?v=V-SKLOaTUlU