όλα από την αρχή πάλι Μανωλάκι..
"βρέθηκα στο πυκνό δάσος..δεν ξέρω πως..εκεί μάλλον ξύπνησα..μπορεί και να με στείλανε..ίσως και να χάθηκα στην πορεία..
ψηλά απειλητικά δέντρα..ήχοι πολλοί δυνατοί..τρομαχτικοί αλλά και οικείοι..πως βρέθηκα εδώ;γνώριμα τοπία αλλά και άγνωστα μαζί..γίνεται;
πως βρέθηκα εδώ; ίσως να ακολούθησα το μονοπάτι..αυτό..εδώ, μπροστά μου..το ακολούθησα;
δεν θυμάμαι..
έχω ξανάρθει εδώ..είμαι σίγουρος..νιώθω ασφάλεια και φόβο..γίνεται;
βλέπω ένα φως..γνώριμο.. το έχω ξαναδεί..έχω ξανάρθει εδώ..έχω ξανάρθει..μα που με πάει; πιο βαθιά..;ακόμα πιο μέσα..;
μα πως θα φύγω..;
θέλω να φύγω;θέλω να μείνω; θέλω..;
δεν ξέρω..
μπορεί κ να πονάω..δεν το μαρτυρώ..μπορεί να νιώθω μόνος..δεν τολμώ να το πω..
δεν μιλάω γι΄ αυτό..δεν μιλάω..
χαμένος σε οικεία που με γδέρνουν..μακριά από το τώρα που δεν ζω..μακριά και από αυτά που θα ήθελα..
μακριά..
ταξιδεύω..
μα δεν έχω προορισμό.."
όλα από την αρχή..
www.youtube.com/watch?v=_DxjFs_dsR8
1 σχόλιο:
σκεφτομαι συνεχως εναν πολεμο... δεν εχει σημασια για εσας...εναν πολεμο με χρωματα...για εναν κοσμο με ηχους..καμια φορα σκεφτομαι στο σκοταδι μου μια αστραπη...μια αστραπη που να τα σβηνει ολα... λεω καμια φορα καμια κουτουραδα και παρεξηγιεμαι σαν ξεμωραμενος γερος... νομιζουν μερικοι οτι ειμαι και σοφος..ε λοιπον δεν ειμαι.. απλα για τον πολεμο σκεφτομαι... και τα ξαναβαζω απο την αρχη ολα μηπως και βρω ακρη... αφηστε το το μυαλο μου... δεν ξερει τη ζωη μου δειτε... εκει κανω τις νυξεις...νυχιες στον τοιχο στο δερμα μου...γρατζουνιες πονηρες σαν γατα..μηπως με προσεξεις... μηπως και μ ακουσεις... κατα λαθος και ασ μην το ηθελες ας μην το ηθελα...
Δημοσίευση σχολίου