έφυγες..

έφυγες..έτσι απλά..δεν ρώτησες αν ήμουν έτοιμη..δεν ρώτησες αν ήθελα..δεν θα είχε νόημα βέβαια αφού το ήθελες εσύ..

έφυγες κ όλα άδειασαν..οι νύχτες είναι κρύες..τα πρωινά σκοτεινά και η καρδιά στεγνή..

έφυγες και εγώ πρέπει να ξανασηκωθώ..να ανθίσω σαν μανόλια..να μοσχομυρίσω σαν βασιλικός..

μου λένε όλοι έτσι πρέπει να γίνει..να ακολουθήσω το ποτάμι της ζωής..τι γελοία παρομοιώση..

μα εγώ?εγώ πονάω τώρα..πονάω..και θα πονάω για καιρό..

έφυγες και πήρες μαζί σου τις Κυριακές, τα αεράκια και τις παραλίες..

θυμάμαι..

έχω το χέρι στο στόμα..το κλείνω..δεν θες να ακούσεις την κραυγή μου..δεν θα το 'θελες..θα σου άνοιγε μια τρύπα στην καρδούλα σου..

τόσο μικρή..όπως έκανες εσύ στην δική μου..

μα θα κλείσει..που θα πάει..

θα κλείσει..

www.youtube.com/watch?v=vwwkjI65Q0A