τίποτα δεν έχει νόημα..όσο και να θες να δώσεις νόημα..τίποτα δεν έχει..
και οι τοίχοι σου πάντα μένουν άσπροι και στενοί..και ο ήλιος πάντα θα ανατέλλει και θα δύει..εσύ θα σηκώνεσαι από το κρεβάτι και θα ζεις το ωρολογιακό σου πρόγραμμα..όλα χωρίς νόημα..
κουράστηκες πια να το αναζητάς..συνειδητοποιείς ότι έψαχνες απλά για να νιώσεις ζωντανός..ίσως να μην υπήρχε εσωτερική ανάγκη για ύπαρξη νοήματος..ίσως να τα ήθελες όλα μπερδεμένα στο μυαλό σου..
αφού αυτό δεν σε έκανε πιο έξυπνο..δεν σε έκανε πιο χαρούμενο..πιο ονειροπόλο..δεν έκανε πιο εύκολη την ζωή..
γιατί να συνεχίζεις να ψάχνεις?
ας υπάρχει κάτι μπερδεμένο στο μυαλό σου..δεν θέλεις όλα να είναι βαλμένα σε ράφια..ακόμα και εκεί ράφια;
όχι..καλύτερα καρφίτσες μέσα σε αχυρώνα..
ίσως να είναι πιο ανώδυνο..ίσως πιο εύκολο..
γελάω...και πονάω...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου