παραμύθι παραμύθι..το κουκί και το ρεβίθι..

Κάπως έτσι..γυρνώντας σπίτι μετά από μία γεμάτη μέρα..χάζευα προηγούμενες αναρτήσεις του Μαρτίου κ Απριλίου..

πρέπει να ρισκάρεις μου είπαν..μα πως λέω εγώ??

είμαι πολύ ρομαντική και δεν θέλω να καταστρέψω το παραμύθι μου..είσαι βολεμένη μου είπαν..

όντως πρέπει να ρισκάρουμε..(?)

αυτή είναι η πρώτη μου συμβουλή για όλους τους άλλους..αλλά όταν έρχεται η σειρά μου κάπως διστακτική με βρίσκω..

δεν είναι ότι δεν θέλω ή δεν ξέρω να ρισκάρω..είναι ότι το παραμύθι μου δεν μιλάει για ρίσκα..στο παραμύθι μου όλα είναι έτοιμα και ραμμένα χωρίς να προσπαθήσω να γίνω η πριγκίπισσα..στο παραμύθι μου όλα είναι όμορφα και τέλεια φτιαγμένα..όλα είναι τόσο απλά και χωρίς κόπο..όλα είναι δυνατά και όλα κυλάνε ρόδινα..

μην μου λέτε λοιπόν ότι δεν μπορείς να ζήσεις το παραμύθι σου..μην μου λέτε ότι παραμύθια δεν υπάρχουν..μην μου αρνείστε να πιστεύω σε αυτά..

μην με σπρώχνετε στο γκρεμό της πραγματικότητας..άδικος κόπος..

έχω φτερά..και πάλι θα ξεφύγω..