.............

δεν περίμενα την ζωή μου έτσι..και νιώθω απογοήτευση..νιώθω προδομένη..τα όνειρα μένουν πάντα μέσα μας και όταν δεν τα πραγματοποιείς σαπίζουν..και μαζί με αυτά σαπίζει και η ψυχή μας..

αυτό νιώθω τώρα.. σαπισμένη..δεν είμαι αυτό που ξυπνάει κάθε μέρα και κινείται ρομποτικά..δεν ονειρεύτηκα αυτήν την ζωή στην Αθήνα..δεν ξεκίνησε έτσι η ζωή στην τρελούπολη..

για ποιον ζω??σίγουρα όχι για μένα..

και έρχεται το βράδυ όπως έρχεται το πρωί και πράγματα που λέω θα βρω χρόνο να τα κάνω, ο χρόνος δεν έρχεται ποτέ...

τι νόημα έχει όλο αυτό;καλή και η δουλειά αλλά αν δεν είσαι ευτυχισμένος τότε τι νόημα έχουν όλα αυτά?
πάντα μου άρεσε να χάνομαι στο πλήθος..όχι όμως να χάνομαι με το πλήθος..

είμαι το παιδί που χοροπηδά στις γραμμές των πεζοδρομίων..μην μου το στερείτε και αυτό...

www.youtube.com/watch?v=1XL1d3Q6iNM