Τρίτη 22 Φεβρουαρίου 2011

(ημι)τέλειος..


ημιτέλεια...

τι σημαίνει είμαι ημιτελής;..

(ίσως) συμμετέχουμε σε ένα παιχνίδι που μάλλον έχει σχέση με την γεωμετρία..αν υποθέσουμε ότι η ζωή μας είναι μια συνέχεια κύκλων τότε όλες η εμπειρίες μας θα πρέπει να είναι ολοκληρωμένες και αυτό θα μας κάνει να νιώθουμε τέλειοι(?)..

έστω ότι νιώθουμε ότι κάτι λείπει..αυτό, μας κάνει ανεπαρκείς ή μήπως απλά δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη ο κύκλος?..

τι χρονικό περιθώριο έχουμε να μάθουμε αν το σχήμα μας είναι κύκλος και όχι ένα κακοσχηματισμένο σκίτσο..; 

η ημιτέλεια έχει σχέση και με το πως βλέπουμε τον κόσμο γύρω μας?..αν τον βλέπουμε έτσι όπως θέλουμε να φαίνεται..ναι σίγουρα τότε είναι ένας σκληρός, ανεπαρκής και ημιτελής κόσμος..
αν όμως το βλέπουμε έτσι όπως είναι?σίγουρα δύσκολο αλλά όχι ανέφικτο..αν μάθουμε να ξεχωρίζουμε που υπάρχει η αρχή και που το τέλος?..αν μάθουμε να μελετάμε τα πράγματα γύρω μας που πάντα μας οδηγούν σε ένα συμπέρασμα και γιατί όχι στο τέλος ενός κύκλου..τότε ο κόσμος μας δεν θα είναι ημιτελής..θα έχει ολοκληρωμένες στιγμές..(θα μας κάνουν όμως ευτυχισμένους?)και αυτό μπορεί να διαρκεί μια αιωνιότητα..

πόσο έτοιμοι είμαστε να γευτούμε αυτήν την αιωνιότητα αν πάντα διψάμε για το τώρα..?και η υπομονή? τι ορισμό της δίνουμε?αν η ελπίδα δηλώνει δειλία..η υπομονή?

ίσως και να θέλω να γίνονται όλα με ακρίβεια πια..να έχω ένα διαβήτη και να τραβώ κύκλους με σωστές διαμέτρους..να έχω γίνει η ωμή Μανωλία..δεν ξέρω αν είναι αναγκαίο να κλείνουμε τους κύκλους μας εδώ και τώρα..δεν ξέρω καν αν ειναι επιτακτική ανάγκη να κλείνουμε τους κύκλους..γιατί το να είσαι ημιτελής πρέπει αναγκαστικά να είναι και κακό?αυτή η αναζήτηση της τελειότητας έχει να κάνει με το πόσο ματαιόδοξα πλάσματα είμαστε?ή έστω για μία φορά έχει σχέση με το πόσο ψυχικά ήρεμοι θέλουμε να είμαστε?

το τέλος ενός κύκλου σηματοδοτεί και την εξέλιξη μας?

γιατί τότε μόνο για μένα τουλάχιστον είναι σημαντικοί αυτοί οι τερματικοί σταθμοί..


(Σε ευχαριστώ βρε Δημήτρ(ακ)η μου..)

Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2011

People are strange when you're a stranger...



ένα βήμα μικρό για να προλάβω μην πέσει κάτω ό,τι πολυτιμότερο κρατώ..ό,τι πιο ακριβοθώρητο..κ αφού δειλά ο διασκελισμός μου ανοίγει ανάμεσα σε μια σκοτεινή σχισμή και σε μια θρασύτατη λιακάδα..οι λέξεις μου πια δεν έχουν νόημα..μα πότε είχαν άλλωστε?..και πάντα σε μια γωνιά απόμακρη από το σήμερα με θυμάμαι..να βαστώ στην χούφτα μου ξεπλυμμένες στιγμές του χτες..να ελπίζω σε οδυνηρές χαρές του αύριου...
και αφού η λαίμαργη ύπαρξή μου αγωνιά να μουτζουρώνεται με πιτσιλιές του χρόνου..αναρωτιέμαι πως μετατράπηκα σε αυτήν την γκρίζα χειμωνιάτικη μέρα..που κυλούν όλα γύρω της και αυτή περιμένει να ανθίσει η αμυγδαλιά..
καμιά φορά αναρωτιέμαι πόσα μπορούν να αντέξουν αυτά τα μάτια..πνίγονται σε ποτάμια..τυφλώνονται..ανακαλύπτουν..κοιτούν μα δε βλέπουν..
πολεμιστής και όμηρος..σε λακκούβες σκαμμένες από άλλους..

Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2011

χρόνε ανίκατε μάχαν...

Που πήγαν όλοι?..
καμιά φορά αναρωτιέμαι αν είμαι μόνη στο διάδρομο ή με περιμένει το κοινό..να συνεχίσουμε όλοι μαζί..

μεγαλώσαμε..περιέργα ηχεί..αλλά ο χρόνος δεν μας ξέχασε..χαθήκαμε στα σωθικά του..μας παρέσυρε.. και τώρα απλά μας προσπερνά..δεν μας θέλει κοντά του..τώρα που η ανάγκη να τον βιώνουμε έντονα είναι μεγαλύτερη..

μεγαλώσαμε λοιπόν..αυτή είναι η λέξη κλειδί που έψαχνα μέρες τώρα για την απορία που είχα..
που πήγαν όλοι..?

αυτά που νιώθαμε άλλαξαν ρότα..αυτά που ζούσαμε άλλαξαν γεύση και αυτά που θέλαμε άλλαξαν σύσταση..

και αυτά που πίστευα?αυτούς που πίστευα?..που πήγαν όλοι..?

και αυτή είναι η δυσκολία..να παραδεχτώ σε έναν κόσμο λογικής ότι δεν έπαψα ποτέ να είμαι παιδί..ότι αυτά που αγάπησα ποτέ δεν χάθηκαν..ότι για αυτά που προσπαθώ ακόμα αξίζουν..

Τετάρτη 2 Φεβρουαρίου 2011

χμ...

κάπως έτσι ξεκινάει η καινούρια ζωή..εξωπραγματικό για σένα..πραγματικό για μένα πλέον...

δεν ξέρω γιατί..πως και πότε...δεν με ενδιαφέρει το αν, το ίσως και το μπορεί...

είμαι κάπου αλλού τώρα..δεν πατάω στη γη..είμαι χαρούμενη, δημιουργική..το παράθυρο ανοιχτό..όλα ανοιχτά και φωτεινά..

τώρα ξεκινάω..μωρό παιδί που μαθαίνει να περπατάει..και το ζω..

είμαι έτοιμη πια..

www.youtube.com/watch?v=NnzIrRykilA&feature=channel