....

είναι που πάντα θέλω να γράψω όταν δεν έχω κάτι να πω...

πέρασε ένα χρόνος από τις πλάτες μου..περίμενα πως και πως αυτήν την μέρα σαν επιβεβαίωση σοφίας και σύνεσης..μετά από τόσο καιρό...

επισήμως 24 και 2 ημερών...

και με μιας..οι αριθμοί μετατρέπονται σε άλογα που τρέχουν μακριά από την πραγματικότητα..

ελευθερία ζητούσα..ελευθερία ζητώ..

να αναπνέω χωρίς λογοκρισία..να σκέφτομαι χωρίς περιορισμούς..

να ταξιδεύω χωρίς σύνορα..

να αγαπώ..να νιώθω..

τι πιο όμορφο από όλα αυτά;..