μισοάδειο...

πανσέληνος σήμερα?..ίσως και να έχω επηρεαστεί από την ενέργειά της..
ήθελα να πω κάτι..δεν ξέρω τι..απλά να πω κάτι..όχι συνηθισμένο...
κάτι για τους ανθρώπους..που περνάνε από δίπλα μας σαν το χρόνο..σκέψου το κάθε δευτερόλεπτο να συναγωνιζόταν το πλήθος των ανθρώπων που συναντάμε..καμιά φορά θες να κερδίσεις τόσα πολλά από αυτούς..και έχουν την δύναμη να σε αφήσουν κενό..
παράπονο..δεν ζητάω πολλά..κι όμως!είναι τόσο δύσκολο να προσαρμοστώ στο γεγονός ότι δεν θα τα αποκτήσω..
ένα κυνηγητό σαν καλό παιδί γύρω από τον εαυτό μου..να παίζω την τυφλόμυγα συγχρόνως και να προσπαθώ να λύσω τον γρίφο..ένα μπλεγμένο παιχνίδι χωρίς τους τυπικούς κανόνες..σε μια έρημο..σε έναν τόσο άγνωστο και αφιλόξενο πλανήτη..να περπατάω με τις μύτες των ποδιών μου για να μην ενοχλήσω κανέναν..ο αφανής υπερήρωας..
και οι παλιότερες αναμνήσεις να χτυπούν ανελέητα τις μελλοντικές..το γλυκό δηλητήριο που πίνεται σε ένα ποτήρι σαμπάνιας..στην υγεία μας λοιπόν..