Βήματα..

Είναι δύσκολο να περπατάς μόνος σου σ' αυτήν την γη..Βρέχει λίγο και εσύ βουλιάζεις στο χώμα..Είναι δύσκολο να ισορροπήσεις..να μάθεις να συγχρονίζεις τις κινήσεις σου για να μην πέσεις..
Ακόμα και τα βήματα, είναι δύσκολο να τα μάθεις να είναι αποφασιστικά..σχεδόν πάντα είναι δειλά..και ίσως σε κάνουν να αναρωτηθείς..
Θα αφήσω ίχνη μου πίσω;..ώστε κάποιος να τα βρει..να τα ακολουθήσει;
Θα αφήσω ίχνη πίσω μου;..ώστε αν χαθώ ..να μπορώ να γυρίσω πίσω..

Είναι δύσκολο να περπατάς μόνος σου σ' αυτήν την γη..Έχει ξηρασία και το χώμα είναι τόσο σκληρό..αφιλόξενο..Είναι δύσκολο να ισορροπήσεις..Τα βήματα σου πρέπει να είναι αποφασιστικά..να είναι μηχανικά..Να ξέρεις που θα πας..να έχεις σκεφτεί έναν προορισμό..γιατί ...η επιστροφή δεν θα είναι εύκολη..
πιθανόν..να μην αφήσεις ίχνη..

Υπάρχουν και χειρότερα..

Πάει καιρός που έχω να γράψω....Και πιστέψτε με..Μπορεί να έχουν συμβεί τα πάνω κάτω...
Πήγα Κρήτη την προηγούμενη εβδομάδα, για το τριήμερο της 17 Νοέμβρη και εκεί που διασκέδαζα την ξεγνοιασιά μου..εκεί που ήμουν ήσυχη-ήσυχη..τσουπ!πατάω μια πέτρα,γυρίζει το πόδι μου,πέφτω κάτω...και ράγισμα!έτσι απλά!
Πάνε τόσα σχέδια που είχα κάνει..πάει η ανεξαρτησία μου..πάνε όλα....Κι όμως..από την πρώτη στιγμή το πήρα στην πλάκα..Λέω εδώ είμαστε!Υπάρχουν και χειρότερα..Δεν στεναχωρήθηκα πολύ..μόνο για την κλινική..Αλλά πραγματικά δεν σκέφτηκα ότι ήρθε το τέλος του κόσμου..Με έπαιρναν όλοι τηλέφωνο και μου έλεγαν κουράγιο..υπομονή..πωπω τι έπαθες στα καλά καθούμενα κτλ κτλ και τους παρηγορούσα όλους..και έλεγα..μα δεν είναι τόσο σημαντικό!υπάρχουν και χειρότερα...
Πράγματι..Υπάρχουν και χειρότερα...
Το επιμύθιο της όλης περιπέτειας είναι ότι..δεν πρέπει να προγραμματίζουμε τίποτα.Όλοι λέμε πρώτα ο Θεός..να έχουμε την υγειά μας..να είμαστε καλά..κτλ κτλ..Κανείς δεν το εννοεί όμως..Και εγώ έπρεπε να πάθω αυτό το μικρό και ίσως ασήμαντο ατύχημα για να καταλάβω ότι πρέπει να διασκεδάζουμε ουσιαστικά και βραχυπρόθεσμα..Να έχουμε καλοί διάθεση να αντιμετωπίζουμε τα "προβλήματά" μας..και πραγματικά!
Όλα θα πάνε καλά!
Αυτά για σήμερα.....

Κυριακή..

Είναι Κυριακή σήμερα..μετά την θεατρική πάντα έχω όρεξη να γράψω κάτι..Σήμερα στέρεψαν οι σκέψεις..

Πώς πέρασε η εβδομάδα;...

Για να σκεφτώ..καλά νομίζω..δεν παραπονιέμαι..βγήκα περισσότερο απ' ότι συνήθως..όμορφα μάλλον!Το μόνο που αποκομίζω από αυτήν την εβδομάδα-κ ελπίζω να μην είναι εφήμερο-είναι ότι παραδόξως νιώθω καλά!έχω αφήσει στην άκρη ότι υποτίθεται έπρεπε να με προβληματίζει..και νιώθω ευχάριστα για όλα όσα μου συμβαίνουν..από το να πάω στην λαϊκή μέχρι το να κάνω μπάνιο..δεν ξέρω πως ξεκίνησε αυτό..είναι σαν να ελέγχω τις σκέψεις μου..όταν με κάνουν να νιώθω δυσάρεστα,αλλάζω θέμα!κι όταν με κάνουν να νιώθω καλά,τις διατηρώ και προσπαθώ να τις απομνημονεύσω για παν ενδεχόμενο..
Επίσης..μου λείπει απίστευτα ο Φρόντο..και δεν νομίζω να αντέξω στην ιδέα ότι δεν θα τον δω,νωρίτερα από την πρωτοχρονιά..
Αυτά..νομίζω...

Δύναμη...

Πέρα από τις σκέψεις..πέρα από τα παραμύθια..πέρα από κάθε τι που μας αποτελεί..Κρύβεται η δύναμή μας;;..
Κ τι είναι τελικά..;Αυτό που μας ωθεί να σηκωθούμε από το κρεβάτι μας ενώ όλα είναι χάλια..;ενώ όλα βρίσκονται στο τέλμα..;Δύναμη είναι αυτό που μας ωθεί να μετατρέψουμε τον πόνο σε κάτι ανύπαρκτο..;την κοροϊδία σε πραγματικότητα..;Δύναμη είναι αυτό που μας τυφλώνει και βλέπουμε την ζωή ωραία..;
Πρέπει να νιώθουμε δυνατοί εμείς οι άνθρωποι..γιατί έχουμε την δύναμη να καταστρέφουμε..και αυτή η δύναμη είναι που τελικά κυριαρχεί..και πονάει..

Ταξίδι..

"Είναι μερικές μέρες που ξεκινούν όμορφα και γιατί όχι;καταλήγουν όμορφα..και το μόνο σύνθημά σου είναι..'δεν πάνε να @*^#* όλα'..
Εμείς να είμαστε καλά,να γελάμε,να απολαμβάνουμε την κάθε στιγμή, όχι γιατί μπορεί να είναι η τελευταία-ποτέ δεν υπακούμε σε κοινοτυπίες-αλλά γιατί πραγματικά εκείνη την στιγμή γουστάρεις να γελάσεις ανούσια, να πεις την χαζομάρα σου,να φερθείς ανάρμοστα για την ηλικία σου..
Μακάρι όλες οι μέρες να περνούσαν έτσι..(χωρίς σκέψεις...)

3.10.08

Καλώς ήρθες Νοέμβρη..μπορεί να αποδειχθείς γλυκός.."

Καλό ταξίδι λοιπόν..