Πρωτοβρόχια..

Ανέβηκα Αθήνα το Σαββατοκύριακο..Περπαντώντας στους δρόμους της συνειδητοποίησα κάποια πράγματα...

1. Έχασα την ικανότητα μου να μαντεύω αν θα δω κάποιον γνωστό σήμερα..(την γνωστή μέθοδο "παίζει το μάτι μου" για την ακρίβεια το δεξί..)Νόμιζα ότι είχα μια έκτη αίσθηση αλλά που....πάει κι αυτή..
2. Τα πρωτοβρόχια τα έζησα στο χωριό μου, πριν μια εβδομάδα. και ένιωσα τόσο όμορφα..Δεν μπορώ να περιγράψω την αίσθηση της βροχής όταν πέφτει στα πρόσωπό μου..Το άρωμα της γης..Τον ουρανό..Και μόνο στο χωριό μου έχει η βροχή αυτήν την αίσθηση..πουθενά αλλού...
3. Στην Αθήνα οι άνθρωποι είναι τόσο αδιάφοροι..τόσο βιαστικοί..Μπαίνουν..Βγαίνουν..στο Μετρό τόσο απαθείς..Καμία βλεμματική επαφή..Απλά θέλουν να φτάσουν στον προορισμό τους..Πρώτοι αν γίνεται..
4. Είμαι πολύ απαιτητική με τους φίλους μου..μάλλον..
5. Κυνηγούσα να προλάβω πάντα τον χρόνο..Παραπονιόμουν ότι δεν τον χείριστηκαν καλά οι δίπλα μου με αποτέλεσμα τις συνέπειες του να τις βιώνω εγώ..Αλλά γιατί βιάζομαι να έρθει η επόμενη μέρα?Ο επόμενος χρόνος..
6. Τέλος(;), συνειδητοποίησα ότι η μοναξιά είναι η καλύτερη παρέα μου τόσα χρόνια..Πάντα εκεί..πάντα εκεί..

Αυτά για σήμερα..