Συλλαβίζω ακόμα τον ρυθμό..Αν ακούς στις μουσικές σου πετώ..
Σε σκέφτομαι..Δεν ξέρω γιατί..Είναι κάτι βράδια μοναχικά που εύχομαι να ήσουν εδώ..Η απουσία σου είναι επίπονη..Κ η παρουσία σου ανοιχτή πληγή..Γιατί ανήκεις στην κατηγορία "Μην αγγίζετε.."
Είναι όλα, πράγματι τόσο δύσκολα;Πρέπει να μετράμε τις λέξεις προσεχτικά για να μην ντυθούν λάθος;Αν δεν υπάρχει αυθορμητισμός στα λόγια κ στις πράξεις, τότε τι ζούμε;Μάλλον πως θα ζήσουμε;Τι θα κυνηγήσουμε;Τα σίγουρα μόνο;
Είναι σαν να λες σε ένα παιδί..Μην παίξεις έξω στον ήλιο γιατί υπάρχουν 1,2,...1000 κίνδυνοι..Γίνονται αυτά τα πράγματα;
Βρίσκομαι στην άκρη του γκρεμού μου..Όλα για όλα..Έτσι παίζω..Έτσι πρέπει να παίζουμε..Βρίσκομαι σε αυτό το σημείο από την στιγμή που γεννήθηκα..Έχω κινδυνέψει να πέσω..Έχω πέσει..Όμως βρίσκομαι πάντα στην κορυφή μου..
Είμαι αόρατη για σένα..Σε αγγίζω χωρίς να με αισθάνεσαι..Ούτε μια φορά δεν με κατάλαβες..Σε παρατηρώ όταν χαμογελάς,όταν μιλάς..Κ δεν με βλέπεις..Ούτε μια φορά δεν με πρόσεξες..Σου είναι τόσο δύσκολο ε;
Και έτσι πάντα κάθομαι σε αυτήν την πέτρα για να με χτυπάει ο αέρας,να καθαρίζει το μυαλό και να αποκτά πάλι τις δυνάμεις για να συνεχίζει αυτήν την μάχη..Για σένα..Μόνο για σένα..
Δεν με στεναχωρείς..Ούτε που με ξέρεις άλλωστε..Δεν φταις εσύ..Η μοίρα περισσότερο..Τα έχει κανονίσει όλα χωρίς εσένα, για σένα όμως..
Θα έρθει σε λίγο το ηλιοβασίλευμα..Πόσο θα ήθελα να το δούμε μαζί..Θα με αγκαλιάσεις άραγε κάποια στιγμή πρώτα εσύ; Αν με δεις; Θα με αγκαλιάσεις; Θα με αναγνωρίσεις; Είμαι δικιά σου..
Απόλυτο αυτό..Όμως αυτό αισθάνομαι τώρα..Αυτό σου λέω..Κι ας μην με ακούς..
Θα με φιλήσεις;Ένα ζεστό φιλί μέσα από το κορμί σου..Από τα χείλη σου..Είναι πολλά αυτά που σου ζητάω ε;
Είναι σαν να κρατάς στην χούφτα σου νερό και να λες ότι δεν θα σου πέσει..Είναι σαν να ονειρεύεσαι κάτι το βράδυ και να μην θυμάσαι την επόμενη μέρα τι είδες..Είναι σαν να πονάς και να λες ότι είσαι ευτυχισμένη..
Ριζωμένη εδώ στα πόδια σου σε ακολουθώ..
Είσαι έτοιμος να κάνουμε το ταξίδι μαζί;Θα σε περιμένω ως την επόμενη αυγή..Μην αργείς άλλο..
Σε σκέφτομαι..Δεν ξέρω γιατί..Είναι κάτι βράδια μοναχικά που εύχομαι να ήσουν εδώ..Η απουσία σου είναι επίπονη..Κ η παρουσία σου ανοιχτή πληγή..Γιατί ανήκεις στην κατηγορία "Μην αγγίζετε.."
Είναι όλα, πράγματι τόσο δύσκολα;Πρέπει να μετράμε τις λέξεις προσεχτικά για να μην ντυθούν λάθος;Αν δεν υπάρχει αυθορμητισμός στα λόγια κ στις πράξεις, τότε τι ζούμε;Μάλλον πως θα ζήσουμε;Τι θα κυνηγήσουμε;Τα σίγουρα μόνο;
Είναι σαν να λες σε ένα παιδί..Μην παίξεις έξω στον ήλιο γιατί υπάρχουν 1,2,...1000 κίνδυνοι..Γίνονται αυτά τα πράγματα;
Βρίσκομαι στην άκρη του γκρεμού μου..Όλα για όλα..Έτσι παίζω..Έτσι πρέπει να παίζουμε..Βρίσκομαι σε αυτό το σημείο από την στιγμή που γεννήθηκα..Έχω κινδυνέψει να πέσω..Έχω πέσει..Όμως βρίσκομαι πάντα στην κορυφή μου..
Είμαι αόρατη για σένα..Σε αγγίζω χωρίς να με αισθάνεσαι..Ούτε μια φορά δεν με κατάλαβες..Σε παρατηρώ όταν χαμογελάς,όταν μιλάς..Κ δεν με βλέπεις..Ούτε μια φορά δεν με πρόσεξες..Σου είναι τόσο δύσκολο ε;
Και έτσι πάντα κάθομαι σε αυτήν την πέτρα για να με χτυπάει ο αέρας,να καθαρίζει το μυαλό και να αποκτά πάλι τις δυνάμεις για να συνεχίζει αυτήν την μάχη..Για σένα..Μόνο για σένα..
Δεν με στεναχωρείς..Ούτε που με ξέρεις άλλωστε..Δεν φταις εσύ..Η μοίρα περισσότερο..Τα έχει κανονίσει όλα χωρίς εσένα, για σένα όμως..
Θα έρθει σε λίγο το ηλιοβασίλευμα..Πόσο θα ήθελα να το δούμε μαζί..Θα με αγκαλιάσεις άραγε κάποια στιγμή πρώτα εσύ; Αν με δεις; Θα με αγκαλιάσεις; Θα με αναγνωρίσεις; Είμαι δικιά σου..
Απόλυτο αυτό..Όμως αυτό αισθάνομαι τώρα..Αυτό σου λέω..Κι ας μην με ακούς..
Θα με φιλήσεις;Ένα ζεστό φιλί μέσα από το κορμί σου..Από τα χείλη σου..Είναι πολλά αυτά που σου ζητάω ε;
Είναι σαν να κρατάς στην χούφτα σου νερό και να λες ότι δεν θα σου πέσει..Είναι σαν να ονειρεύεσαι κάτι το βράδυ και να μην θυμάσαι την επόμενη μέρα τι είδες..Είναι σαν να πονάς και να λες ότι είσαι ευτυχισμένη..
Ριζωμένη εδώ στα πόδια σου σε ακολουθώ..
Είσαι έτοιμος να κάνουμε το ταξίδι μαζί;Θα σε περιμένω ως την επόμενη αυγή..Μην αργείς άλλο..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου