πάλι με βρίσκει το βράδυ να μην ξέρω πολλά..να μην ξέρω όσα θα ήθελα και όσα ίσως να έπρεπε για μερικούς..
αυτή η ανακάλυψη που ίσως θα ήθελα να γευτώ..να πέσω στα πιο σκοτεινά μέρη της ψυχής μου..και να τα μάθω..αμέσως..αυτή λοιπόν με σιγοκαίει από χθες..
δεν ξέρω αν τελικά η κοσμοθεωρία μου έχει ωριμάσει μέσα μου τόσο όσο λέω..
κι αν αυτή η ανάγκη μου και η αγάπη μου για την μοναξιά είναι ένας αναπόφευκτος φόβος για το μαζί?
πολεμάω μέσα μου και λέω πως όχι..ετοίμασα ολόκληρο μονόλογο και είχα μπροστά μου μάτια να με κοιτούν και να ακούν αυτά που λέω..το κοινό μου με πίστεψε..άρα θα υπάρχει μια αλήθεια κρυμμένη πίσω από τις λέξεις μου..
και ήρθες και μου είπες.."θα σου πω κάτι και άκουσέ με..αν σου έρθει, απλά ζήσε το"
και εγώ το σκέφτομαι από χθες αυτό....
2 σχόλια:
κατι μου θυμηζει αυτο το προτελευταιο....
χαίρομαι που τα λόγια μου βρίσκουν αντίκρυσμα σε δικές σου εμπειρίες...
Δημοσίευση σχολίου