μου είναι αδύνατον να κερδίσω αυτήν τη βουή του δρόμου..πάνε μέρες που σκεφτόμουν τα ίδια και τα ίδια...μεθυσμένα απογεύματα με ξεχασμένους φίλους και εραστές της φτηνής ύπαρξής μου...
η θερμοκρασία του σώματος εγκλωβίζει τα πραγματικά μου θέλω..πως φτάνει κανείς εδώ?
σκέφτομαι..όλοι λένε να ακολουθείς το δρόμο σου..όλοι έχουν από έναν..όμως...πότε σου λένε να σταματήσεις?
η ανάγκη μου για ένα τέλος..με κάνει τι?
χαραμάδες της κακιάς ώρας..κλέφτες των στιγμών..παρατηρητής των χρωμάτων και των σχημάτων..
και προχωράω...
η θερμοκρασία του σώματος εγκλωβίζει τα πραγματικά μου θέλω..πως φτάνει κανείς εδώ?
σκέφτομαι..όλοι λένε να ακολουθείς το δρόμο σου..όλοι έχουν από έναν..όμως...πότε σου λένε να σταματήσεις?
η ανάγκη μου για ένα τέλος..με κάνει τι?
χαραμάδες της κακιάς ώρας..κλέφτες των στιγμών..παρατηρητής των χρωμάτων και των σχημάτων..
και προχωράω...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου