Σάββατο 4 Μαρτίου 2017

Αναμονη...

Μα πως αναρωτιεμαι αφησα τις αλυσιδες να σαπισουν στα ποδια..νομιζα οτι ημουν ελευθερο πουλι που πετουσα πανω απο ολους..ειχα το πλεονεκτημα να κοιτω και να βλεπω..μεσα μου..μεσα σου..
Πως αφησα λοιπον τα αορατα δεσμα να μου τρυπησουν το κορμι..

Φοβιες..

Θα ελευθερωθω ποτε? Θα πεταξω προς τον ηλιο κι εγω σαν εκεινο το αμουστακο αγορι που τα 'χασε ολα?

Αυτη η αορατη σκια σαν ναυτικο σκοινι που σε τραβα προς τα πισω ενω ολα σου λενε προχωρα..

Ελευθερια? Ποτε στα αληθεια θα ερθεις?

Δεν υπάρχουν σχόλια: