άλλες σκέψεις...

οι πιο περίεργες σκέψεις μπορεί κ να έρθουν μετά από ποτό..σωστά?

ευτυχία..
αυτή η σκέψη μου ήρθε σήμερα..λες και παίζω σταυρόλεξο νιώθω..

την μετέτρεψα σε εικόνα και ένιωσα ότι μπορεί κ να ακούμπησα λιγάκι την ιδέα της..

με φαντάστηκα μπροστά από ένα μεγάλο παράθυρο με ένα κλειδί στα χέρια..από εκείνα τα παλιά που βλέπουμε να ανοίγουν οι γιαγιάδες τα σεντούκια με τους θησαυρούς..το πήρα στα χέρια μου..δεν θυμάμαι πως έφτασε σε μένα..ίσως όπως φτάνει το νερό, το φαγητό..σαν επιτακτική ανάγκη επιβίωσης..

το πήρα και σχεδόν με σιγουριά το έβαλα στην κλειδαριά..και αμέσως μπήκαν μέσα μου όλα όσα έδιωχνα από καιρό..αρώματα και μυρωδιές σαν ξεχωριστές υπάρξεις μπλέκονταν με τα μαλλιά μου..πράγματα απτά, υλικά που είχα δει κ είχα πιάσει κάποτε..μπήκαν ξαφνικά στη θέση τους..είχα μετατραπεί σε ραφάκι που όλα αυτά τα αντικείμενα κούμπωναν στο σώμα μου σαν ενσφηνώματα..
και αυτές οι μυρωδιές..ωω θεέ μου..κάτι ξεχασμένα απομεινάρια των παιδικών μου χρόνων έντυσαν με αγάπη την παγωμένη μου καρδιά..κ αυτή η καημενούλα ζεστάθηκε..

δεν θα μιλήσω απόψε για τα χρώματα που τα μάτια είδαν..κάτι χρώματα που τα βλέπεις μόνο στα ηλιοβασιλέματα, σε απρόσμενες αυγές στα ταξίδια γυρισμού..σε κάτι τρύπες που ο άνθρωπος έχει θάψει το είναι του..και τα ξεθάβει κ τα πασαλείφει στην ανούσια καθημερινότητά του..
  και προς το τέλος αυτού του παραλογισμού..ένιωσα στο χέρι μου να κουρνιάζει το χέρι ενός μικρού παιδιού..απαλό σαν τα πέταλα της τριανταφυλλιάς που έκλεβες κρυφά από τον κήπο της μάνας σου..

έλα πάμε..μου είπε..
μόνο μπροστά τώρα πια, έτσι;
γιατί η ευτυχία μόνο μπροστά σε πάει..