...

άφησα το καυτό νερό να τρέχει πάνω μου για ώρα..από την μία άκρη του κορμιού μου στην άλλη...το άκουγα καθώς έφτανε στο πλακάκι..άκουγα ακόμα και τις πιο μικρές σταγόνες που δραπέτευαν..το άκουγα καθώς ξεγλιστρούσε στο πλάι του κεφαλιού μου..άλλαζε πορεία σαν τρελό..έμπαινε στα αυτιά..δεν με ενοχλούσε όμως..

αυτό το βουητό..σκέφτηκα..με ηρεμεί..

είχε αρχίσει να κοκκινίζει το δέρμα μου και να τσούζει αλλά δεν το σταμάτησα..ίσως και να άνοιξα την βρύση περισσότερο..ήθελα να ακούω το νερό..

μια δύναμη με έκανε να την κλείσω..πήρα την πετσέτα και τυλίχτηκα με γρήγορες κινήσεις..κάλυψα τα μάτια με τις άκρες της και στάθηκα όρθια ώρα πολύ..σε αυτό το θολό σκοτάδι..

δεν ήθελα να σκέφτομαι, να νιώθω, να βλέπω..

αυτή η πόλη..ψέλλισα..αυτή η πόλη θέλει να με καταστρέψει..

www.youtube.com/watch?v=GAJByxzevCs

φως..

έχω μια μικρή φλογίτσα ανάμεσα στα χέρια μου..την κρατάω σφιχτά για να μην φύγει..την κρατάω προσεχτικά για να μην σβήσει..

όταν νιώθω ασφάλεια ανοίγω την χούφτα μου και αυτή παίζει κρυφτό με τα δάχτυλά μου..την παρακολουθώ έτσι δειλά δειλά που κυλά στην παλάμη..την παρακολουθώ και θαυμάζω τον χορό της με τα ακροδάχτυλά μου..

πότε χορεύει πάνω τους, πότε κάτω..χαϊδεύει με στοργή το σκουριασμένο δέρμα μου..κουρνιάζει στις άγονες γωνιές του..διαβάζει τις γραμμές της παλάμης μου μα ποτέ δεν με κοιτά..

κ εγώ που θέλω να της μιλήσω..να της τραγουδήσω γλυκούς σκοπούς..ποτέ δεν προλαβαίνω να ανοίξω το στόμα μου..λες κι ό,τι βγαίνει από τα σκασμένα χείλη μου καταστρέφει τον αρμονικό χορό της..

μπορείς να μπεις στην καρδιά μου..αυτό θέλω..να την ζεστάνεις..

και αν σου περισσεύει φως..να φωτίσεις και την ψυχή..

μα αν το πω..φοβάμαι ότι θα την χάσω..
πως μια μικρή φλογίτσα μπορεί να σώσει τον σκοτεινό μου κόσμο;..

www.youtube.com/watch?v=7kqYwBQgdOY&feature=youtu.be

έφυγες..

έφυγες..έτσι απλά..δεν ρώτησες αν ήμουν έτοιμη..δεν ρώτησες αν ήθελα..δεν θα είχε νόημα βέβαια αφού το ήθελες εσύ..

έφυγες κ όλα άδειασαν..οι νύχτες είναι κρύες..τα πρωινά σκοτεινά και η καρδιά στεγνή..

έφυγες και εγώ πρέπει να ξανασηκωθώ..να ανθίσω σαν μανόλια..να μοσχομυρίσω σαν βασιλικός..

μου λένε όλοι έτσι πρέπει να γίνει..να ακολουθήσω το ποτάμι της ζωής..τι γελοία παρομοιώση..

μα εγώ?εγώ πονάω τώρα..πονάω..και θα πονάω για καιρό..

έφυγες και πήρες μαζί σου τις Κυριακές, τα αεράκια και τις παραλίες..

θυμάμαι..

έχω το χέρι στο στόμα..το κλείνω..δεν θες να ακούσεις την κραυγή μου..δεν θα το 'θελες..θα σου άνοιγε μια τρύπα στην καρδούλα σου..

τόσο μικρή..όπως έκανες εσύ στην δική μου..

μα θα κλείσει..που θα πάει..

θα κλείσει..

www.youtube.com/watch?v=vwwkjI65Q0A

όλα από την αρχή..

όλα από την αρχή πάλι Μανωλάκι..

"βρέθηκα στο πυκνό δάσος..δεν ξέρω πως..εκεί μάλλον ξύπνησα..μπορεί και να με στείλανε..ίσως και να χάθηκα στην πορεία..
ψηλά απειλητικά δέντρα..ήχοι πολλοί δυνατοί..τρομαχτικοί αλλά και οικείοι..πως βρέθηκα εδώ;γνώριμα τοπία αλλά και άγνωστα μαζί..γίνεται; 
πως βρέθηκα εδώ; ίσως να ακολούθησα το μονοπάτι..αυτό..εδώ, μπροστά μου..το ακολούθησα;
δεν θυμάμαι..
έχω ξανάρθει εδώ..είμαι σίγουρος..νιώθω ασφάλεια και φόβο..γίνεται; 
βλέπω ένα φως..γνώριμο.. το έχω ξαναδεί..έχω ξανάρθει εδώ..έχω ξανάρθει..μα που με πάει; πιο βαθιά..;ακόμα πιο μέσα..;
μα πως θα φύγω..; 
θέλω να φύγω;θέλω να μείνω; θέλω..;
δεν ξέρω..
μπορεί κ να πονάω..δεν το μαρτυρώ..μπορεί να νιώθω μόνος..δεν τολμώ να το πω..
δεν μιλάω γι΄ αυτό..δεν μιλάω..
χαμένος σε οικεία που με γδέρνουν..μακριά από το τώρα που δεν ζω..μακριά και από αυτά που θα ήθελα..
μακριά..
ταξιδεύω..
μα δεν έχω προορισμό.."

όλα από την αρχή..

www.youtube.com/watch?v=_DxjFs_dsR8

trying...

προσπαθώ..

ναι..αυτό κάνω..μπήκε ο Οκτώβρης..ίσως όχι με τις καλύτερες προοπτικές..ούτε με τις καλύτερες υποσχέσεις..με κάτι μικροαναποδιές..αλλά ποιος νοιάζεται..υπάρχουν κ χειρότερα..έτσι λέω..

κάτι νιώθω στην ατμόσφαιρα που δεν μου αρέσει..την νιώθω θολή..την νιώθω να τρέχει με ταχύτητα κατά πάνω μου για να με γονατίσει..την νιώθω βαριά, αποπνικτική..

κάτι εμποδίζει την όραση να απολαύσει τον ορίζοντα..δεν έχει δύναμη να φτάσει ως το τέλος..

βλέπω  μόνο τα κοντινά..βλέπω θαμπά..ίσως και να μην βλέπω και καθόλου..

μπορεί να μην κοιτάω καν..

προσπαθώ..

έχω χαθεί..αλλά προσπαθώ να βρω ένα δρόμο..

το μονοπάτι της καρδιάς που λέει κι ο Δον Χουάν..

προσπαθώ..

http://www.youtube.com/watch?v=DagIVL4lMtg