collapse

το μυαλό ταξιδεύει..το σώμα παραμένει..η καρδιά χαμογελάει..η ψυχή ονειροβατεί..τα χέρια χορεύουν..το στόμα ανοίγει..τα πόδια παραλύουν..

και εγώ; κάπου χωμένη ανάμεσα στο πέρυσι, το φέτος και του χρόνου..ανάμεσα σε σένα, σε μένα και στο μαζί..

και όλα κινούνται γύρω μου..μπαλαρίνα που κρέμεται από ένα σκοινί και μετατρέπεται σε ακροβάτισσα που φοβάται τα ύψη..

όλα μυρίζουν καμμένη σάρκα και λιγοστεύουν τον καθαρό αέρα..

μα πώς μπορεί ο αέρας να είναι τόσο δηλητηριασμένος;

μα πώς μπορεί η γη να είναι τόσο άβατη;

μα πώς μπορεί ο ουρανός να είναι τόσο σταθερός;

www.youtube.com/watch?v=SRLxzrdeZTA