cheers darling..

www.youtube.com/watch?v=8rluU6BGpKw&NR=1

είναι βραδιές που σε γεμίζουν με ανεξήγητες δυνάμεις..ο αέρας που σε χτυπάει στο πρόσωπο είναι ελαφρύς..δροσερός..όλα εναρμονίζονται στους χτύπους της καρδιάς σου..το σύμπαν, σου ανοίγει την πόρτα που άλλοτε ήταν σφαλισμένη..όλα κινούνται όπως τα δάχτυλα του χεριού πάνω στο πιάνο..

όλα χορεύουν όπως το κρασί τις ώρες της ζύμωσής του..

πέρασε ένα καλοκαίρι που με βρήκε διασκορπισμένη από εδώ και από εκεί..μεταφορικά και κυριολεκτικά..

φέτος είπα να πάρω το κοφίνι μου..τον σουγιά..και να μαζέψω τα σταφύλια μου..τους καρπούς των παρατημένων ονείρων, των επώδυνων αναμνήσεων..την διαμελισμένη Μανωλία ως απόρροια της ακούσιας κακοποίησης..επέστρεψα πίσω στο χρόνο ενώ ουσιαστικά τα δευτερόλεπτα κυλούσαν..

τρύγησα το αμπέλι..έφτιαξα το μούστο..όλα αυτά με την εμπειρία χρόνων..με την καλή μου διάθεση να μεταμορφώνω τα ανούσια σε ουσιώδη..

τον έβαλα στο βαρελάκι του..δώρο από το πάθος μου να μην παύω να αναζητώ το φως στην σκοτεινιά..

και ήσυχα..έγινε η ζύμωσή του..χρονοβόρα διαδικασία..έπρεπε να δηλώνω συνεχώς παρούσα κι ας ήμουν απούσα..

όμως τελικά..

βρέθηκα να βάζω στο ποτήρι μου το χυμό του..ο ουρανίσκος μου να παραδίδεται παρθενικά στον οργασμό τούτης της συνεύρεσης..

είναι που στα 23 μου χρόνια νιώθω σαν να βρήκα το ελιξήριο της αιωνιότητάς μου..

είναι που αρχίζουν να ωριμάζουν μέσα μου κομμάτια ενός θυελλώδους πολέμου με τα στοιχειά της φύσης..τα βήματα γίνονται σταθερότερα και η κρυμμένη μου πραγματικότητα αποκτά υπόσταση..

surveying the winter..

ώρα..: 4:18

επιστροφή στην Αθήνα..
ξημερώνει κυριακή..αρχή μιας νέας εβδομάδας..συζήτηση με ένα φίλο μου για τα ερωτικά μας.."οι γέφυρες του Μάντισον" στο Σταρ..

ωραία υποδέχτηκα τον "χειμώνα"..

δεν θα κάνω απολογισμούς..ποιο το νόημα πάλι άλλωστε!?ήπια και στην υγειά του δρόμου που με περιμένει..χαλάω εγώ ποτέ χατίρι σε κανέναν?

είναι οι ίδιες σκέψεις που έχω βαρεθεί και να σκέφτομαι πλέον..είναι οι ίδιες σκέψεις που μπλογκάρουν το μυαλό και δεν το αφήνουν να πάει παρακάτω..

ζω δεν σημαίνει ότι βιώνω..και εγώ θέλω να βιώσω..και ίσως έτσι τελικά επιβιώσω..

memories..

μνήμες..

μαύρες κουκίδες σε θολά φόντα..

γυρνάς σελίδες χωρίς να είναι αριθμημένες..ούτε αρχή ούτε τέλος..κάπου στο ενδιάμεσο ψάχνεις να σε βρεις..

μνήμες..

ακόμα κ μαύρες κουκίδες σε λευκά τοπία..ακόμα κ άσπρες σε μαύρα αντίστοιχα..

σημάδια αιώνια..

μνήμες..

το borderline της ζωής σου..ανάμεσα σε δύο κόσμους..άλλοτε να φαντάζουν αληθινοί..και άλλοτε ψεύτικοι..

η λεπτή σου γραμμή ανάμεσα σε πραγματικότητες και ουτοπίες..

μνήμες..

χρονικά απροσδιόριστες..

τοπικά επώδυνες..