Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010

not lost..just a survivor..

ποτέ δεν περίμενα να νιώσω τόσο εξοικειωμένη με την αλήθεια..να την πίνω σαν το γάλα από της μάνας μου τα στήθια..να είμαι μωρό πάλι..αθώο πλάσμα ευκολόπλαστο για τα μέτρα του κόσμου ετούτου..

είναι πολύ ωραίο να μπορείς να κοιτάς οποιονδήποτε καθρέπτη και να μπορείς να βλέπεις μέσα την ψυχή σου..

να!με κοιτώ..κάνω τα πρώτα μου βήματα πάλι..πλασματάκι από πλαστελίνη με ένα τεράστιο χαμόγελο..με δυο κουμπιά για μάτια..πλεξίδες στα μαλλιά..

όμορφο κοριτσάκι..

η ομορφιά συνώνυμη της αλήθειας..γιατί όταν ξέρεις την αλήθεια ο κόσμος γύρω σου γίνεται πιο όμορφος..

μου έρχεται να κλάψω..έχω ένα μπαλόνι μέσα μου έτοιμο να εκραγεί..ποτέ δεν ένιωσα πιο αληθινή..ποτέ δεν κοίταξα τόσο ψηλά στον ουρανό..θα έρθουν κ οι μέρες που θα τις περάσουμε ζώντας τες..

Δεν υπάρχουν σχόλια: