Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2010

enough..

βρέχει...και στο δωμάτιο..και έξω..

όλα βρεγμένα..εύκολα να σε βουλιάξουν..

βρέχει..και βρέχει..

www.youtube.com/watch?v=MP5j_Q9CZ3w&feature=related


To think I might not see those eyes
Makes it so hard not to cry
And as we say our long goodbye
I nearly do

Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2010

on-off

www.youtube.com/watch?v=hoE_uJ3Hlq0

είναι από εκείνα τα βράδια που πραγματικά δεν περίμενες να ζήσεις..

καθαρές εικόνες στο μυαλό..χαμόγελα..όλα να μπαίνουν σε μια τροχιά..διαφορετική!

να συνειδητοποιείς ότι τελικά μερικά πράγματα δεν έγιναν χωρίς ουσία..όλα..μα ΌΛΑ έγιναν για ένα λόγο..για να εξελιχθείς σε καλύτερο άνθρωπο..γενικά να προχωρήσεις..

νιώθω τόσο καλά..πιο ώριμη από ποτέ..έχω έναν διακόπτη που ανακάλυψα σήμερα ότι υπάρχει..βασικά ήξερα ότι τον είχα αλλά σήμερα συνειδητοποίησα ότι το τελευταίο διάστημα τον χρησιμοποιώ πολύ συχνά..είναι λες και το οn του, βοηθάει την ψυχολογία να μην πέσει..απορροφά ό,τι καλό μπορεί να αντλήσω από κάθε κατάσταση που βιώνω(είτε αυτή είναι ευχάριστη είτε δυσάρεστη) και όταν δεν έχω κατι άλλο να αποκομίσω από αυτή..απλά πατάω το off..

έτσι νιώθω την ψυχή πιο ανάλαφρη..σε ετοιμότητα να προχωρήσει..ικανοποιημένη..και εν μέρει ευτυχισμένη..καιρό έχω να το πω..

πέρασε ο καιρός και όση πίκρα γεύτηκα απλά μετατράπηκε στην πιο νόστιμη λιχουδιά που θα μπορούσε να με φιλέψει κάποιος..

ευχαριστώ..

Τετάρτη 20 Ιανουαρίου 2010

από αύριο..

γελάω ειρωνικά..

απόψε..

παχνιδιάρικοι διασκελισμοί να ξεφύγω από την κατάντια που εσύ με έριξες εκεί..

δεν ξέρω αν φοβάμαι κάτι..βασικά δεν ξερω τι φοβάμαι περισσότερο..τα είδωλά μου ή εμένα..την αλήθεια τους..ή το ψεύτικο ίνδαλμα που μου σερβίρουν..

δεν μπορώ να αποφασίσω απόψε πάλι..το καλύτερο για μένα είναι όλα να μου δοθούν απλόχερα..το λογικό για μένα είναι να προσπαθήσω να τα αποκτήσω..το πιο πιθανό για μένα είναι να μην αγγίξω απολύτως τίποτα..

κολλημένη στον άξονα..να γυρίζω σαν μπαλαρίνα γύρω απο τα ίδια σκηνικά..το παραμύθι χωρίς ευτυχισμένο τέλος..

στο κοινό σημείο με το πέρυσι..να ψάχνω την μη τέμνουσα με το φέτος..

θέλω να προχωρήσω..αλλά αν δεν αφήσω εσένα..δεν μπορώ..

το κουτί γι' αυτό το έχω..μόνο θάβω..δεν δημιουργώ..



Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2010

a sunday smile..

γενεθλιάκια χθες..

με πολύ πολύ πολύ αγαπημένα πρόσωπα..

κάνω ευχή

ένας χρόνος στην πλάτη ακόμα!όμως...περνώ σε άλλο κεφάλαιο πια..καιρός ήταν νομίζω..

www.youtube.com/watch?v=84yBioZZwf4&feature=related

παίρνω μια βαθιά ανάσα.. φυσώ
ξεχνάω ..ό,τι πέρασε..

και σβήνω ένα ένα τα κεράκια..

χαμογελάκι κρυφό ξανά στην άκρη των χειλιών..

Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2010



χθες στη δουλειά..
απλά το μάτι μου έπεσε εκεί..
-ευχάριστη- σύμπτωση...

oops!

www.youtube.com/watch?v=MjqUFE329NM

ένα βράδυ..
κι άλλο ένα..
στην πλάτη!γερμένη βέβαια αυτή πια..πόσα να αντέξει άλλωστε..

καιρό είχα να νιώσω έτσι..απερίγραπτο συναίσθημα..

να βλέπεις ότι έχεις πολλές ευκαιρίες να ζήσεις διαφορετικά..να βλέπεις όλα να ξετυλίγονται σαν από φύλλο ζύμης έτοιμο για γέμισμα..όπως αυτά που φτιάχνει η γιαγιά..περίεργος παραληρισμός!στην ζωή μάλλον έτσι πρέπει να τα σκεφτόμαστε..γλυκά του κουταλιού..ευχές σε άστρα..ζαβολιές στα παιχνίδια..

παιδιά δεν είμαστε ακόμα άλλωστε?

αφού λοιπόν γίνεται κάποιος να είναι χαρούμενος και λυπημένος μαζί..σκεπτικός και ελεύθερος..ανυπόμονος και υπομονετικός..

αφού λοιπόν τα μπερδεμένα στην ζωή μου είναι ψωμοτύρι..και το απολαμβάνω..
αφού ο τοίχος μου δεν λέει να πέσει..το κενό στην ψυχή δεν λέει να γεμίσει..

όλα αυτά δεν είναι λόγοι να είμαι ευτυχισμένη?δεν έχω βρει την άκρη του κουβαριού μου..αλλά έχω βρει την άκρη του λαβυρίνθου..

(και ναι..απόψε τα σκάτωσα πάλι..)

Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2010

let me free...

περπατώ και κοιτώ..
σταματώ και φοβάμαι..
προχωρώ και αναπολώ..
αναζητώ και χάνω..

ένας χρόνος τώρα..ένας χρόνος...


η κλεψύδρα μου γεμάτη από εμένα..και την αναποδογυρίζω για να μην τελειώσει αυτός ο εφιάλτης..και είμαι στο τέλος και στην αρχή πάντα..

νομίζω έφτασε ο καιρός να την αφήσω να αδειάσει...

πάμε παρακάτω λοιπόν..καλή αρχή..

Σάββατο 9 Ιανουαρίου 2010

. . . . - - . . stop

εξάρτηση..
εξαρτόμαστε επιφανειακά από όλους..από όλα..stop

.. δέσιμο που μπορεί να γίνει καταστροφικό γιατί σε εμποδίζει να προχωρήσεις παρακάτω..μια λεπτή κλωστή δεμένη σαν θηλιά γύρω από το λαιμό σου, που σε απειλεί ότι το επόμενο βήμα θα είναι λανθασμένο..stop

ο ομφάλιος λώρος μου..ανατροφοδοτούμαι από εξαρτητικές σχέσεις που απλά επιβεβαιώνουν τον αδύναμο χαρακτήρα μου..το δυστυχισμένο καλά κρυμμένο κομμάτι της αυτοβιογραφίας μου..
και ζω..μάλλον συμμετέχω σε λευκές σελίδες προσπαθώντας -στην ουσία αποτυγχάνοντας παταγωδώς- να τις γεμίσω με λίγο χρώμα..κι αν είναι κ το αγαπημένο μου..Ω!ναι..το όνειρό μου στέκει ανεκπλήρωτο κάπου ανάμεσα στο εσείς και το όχι σας..stop

κριτική..
κρινόμαστε από όλους και για όλα..
ο σκληρός δικαστής όμως..ο ίδιος μας ο εαυτός..αυτός είναι που θα ξεστομίσει την ετυμηγορία..stop

ελπίζοντας..η αγάπη θα 'ρθει..stop

στασιμότητα..
κάθομαι πρωταγωνιστώντας στο βουβό κινηματογραφικό ντεπούτο μου..η περιπετειώδης ανίατη βαρεμάρα μου..

κυρίες και κύριοι..
παρακαλώ απολαύστε την..stop

www.youtube.com/watch?v=x2MjjkZL744

Τετάρτη 6 Ιανουαρίου 2010

listen...

Αφιερωμένο..σε σκιές..που ψάχνουν τους δικούς τους παλμούς.. για να αναδειχθούν..να πάρουν πνοή..στην ουτοπία τους..για να βρουν το κλειδί του παραδείσου..να νιώσουν ευτυχισμένοι..

Το μυστικό όμως τελικά μπορεί να μην είναι στα συστατικά..

www.youtube.com/watch?v=O5NYfFjjRzU

Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 2010

έκ-πλ(ρ)ηξη.....

ήρθα πάτρα..μετά από 33 ωρες ταξίδι...(νιώθω τόσο τυχερή..)

και βιάζομαι...ήρθε η νέα χρονιά και βιάζομαι,να προλάβω τον δευτεροδείκτη στον τοίχο..τον ήλιο την ανατολή..το φεγγάρι το βράδυ...

και πέφτουν βροχή όλα τα δάκρυα στο πάτωμά μου..όπως πέρυσι..
αλλά βιάζομαι να μην τα αφήσω..να προλάβω πριν γίνει το κακό..

χαχα..(ειρωνία..)το κακό έγινε ήδη..

οι διακοπές μου:...κηδείες..κλάματα..ατυχίες της ζωής..

και πολλές σκέψεις...

όμως οι ευχές μου είναι αλλιώτικες..από άλλο χρώμα στοκαρισμένες..και θα πολεμήσω γι' αυτές..
έψαξα σε συρτάρια..σε παλιές τσάντες..σε τσεπάκια..ένα ολόκληρο βράδυ έψαχνα και έψαχνα τα χνάρια μου..ώσπου κουράστηκα..
καμιά φορά αναρωτιέμαι..μήπως πρέπει να αλλάζουμε πορεία που κ που?..

λοξοδρομώντας λοιπόν..είμαι εδώ πάλι..και πολύ περήφανη..

Νέο έτος..καλώς όρισες..