εικόνες..

οι εικόνες σου λείπουν..

το συνειδητοποίησες όταν έκοβες βόλτες στο κέντρο τρεις τα ξημερώματα..

και υπήρχαν παντού αλλά η μνήμη σου σε εγκαταλείπει σιγά σιγά..

πόσες να χωρέσει αναρωτιέσαι..

τα στενάκια στην Πλάκα..τα αρχαία..ο φωτισμός της Ακρόπολης το βράδυ..και εκείνο το μπουκάλι που καταλάθος κλώτσησες και κύλησε μέχρι το δέντρο..το νερό που κύλησε ανάμεσα στα πόδια σου και με μαεστρία το απέφυγες..οι άδειοι δρόμοι..τα παλιά κτίρια..

όλα μια εικόνα από πολλές μικρότερες..

και αιωρήθηκες πολύ..η παρέα ήταν αδιάφορη και πέταξες πάνω από όλους..

οι ήχοι απέκτησαν άλλη σημασία..τα φώτα άλλο νόημα..όλα εκείνα τα μικρά, τα αδιάφορα μετατράπηκαν σε σημαντικά σου..

αιωρήθηκες αλλά κανείς δεν το κατάλαβε..

χαμογέλασες λυπημένα..

δεν χρειαζόταν άλλωστε να το καταλάβουν..

μόνη σου στην μεγαλούπολη..
μόνη σου..