α χα χα χα αχ...

γελάω με εκείνα που με επισκιάζουν..που με κάνουν να φαίνομαι μικρή, τρωτή, αδύναμη..

γελάω που με γονατίζουν όσα δεν περνάνε από τα χέρια μου..

γελάω που μέσα μου λέω δεν μπορώ..

γελάω που σκέφτομαι ακόμα τα ίδια και τα ίδια..είναι εκείνα που με κάνουν να φαίνομαι μικρή, τρωτή, αδύναμη..

γελάω που αυτή η σκάλα με οδηγεί ψηλά την ίδια στιγμή που με βουτά στο βαθύ πηγάδι..

αλλά δεν βγαίνουν οι λέξεις εύκολα πια..έχουν εγκλωβιστεί στο σώμα μου, στο σπίτι μου, στην δουλειά μου..στα ίδια και στα ίδια..στους φαύλους κύκλους μου δηλαδή..

αλλά το τέλος δεν ήρθε ακόμα..μπορεί να μην το είπες ακόμα εσύ..ή εγώ..ή και οι δύο μαζί..

γελάω λοιπόν..γελάω σε αυτήν την ωραία γειτονιά..

γελάω μα πονάω..

www.youtube.com/watch?v=6YLS5S-TPs4